بزرگنمايي:

راه نو- حجت الاسلام و المسلمین احمد سالک در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری آریا درخصوص گرانی کاغذ گفت: یکی از کالا های اساسی کاغذ می باشد اما ما قبل از این که به بحث گرانی رسیده باشیم کارخانه های تولید کاغذ را بررسی کردیم و میزان تولید آن ها را برآورد کردیم. بخش عظیمی از این کارخانه ها معتقدند که اگر در بخش های مختلف، مثل نقدینگی و مدیریتی و بعضی از مسائل فنی به آن ها تزریق شود، می توانند تولید را تا تناژ بالا ببرند.
وی افزود: ما قبل از این گرانی ها و بعد از این که پای درد و دل صاحبان کارخانه تولید کاغذ نشستیم چهار وزیر را به کمیسیون فرهنگی مجلس احضار کردیم و اطلاعات هر کدام از این کارخانه ها را در اختیار وزرای مربوطه قرار دادیم. متعاقبا آنها هم کمکی کردند و تحولی در این امر شاهد بودیم. اما با تمام این تفاسیر و وضعیت فعلی کاغذ، کشور نیاز به واردات کاغذ دارد.
نماینده مردم اصفهان دلیل گرانی کاغذ را گرانی ارز در دنیا، تحریم ها، دلالی های داخل کشور، احتکار کاغذ عنوان کرد و گفت: بعد از این گرانی کاغذ، کمیسون فرهنگی از وزرای صنعت، معدن و تجارت و فرهنگ و ارشاد اسلامی دعوت کرد و در کمیسون بحث های مختلفی صورت گرفت و قرار شد کنترلی رو کاغذ صورت بگیرد و تحولی ایجاد شود تا به روال قبلی برگردد چرا که با گران شدن کاغذ، چاپخانه ها، انتشاراتی ها و مولفین قادر به فعالیت فرهنگی در این بخش نخواهند بود.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی درباره سرانه مطالعه مردم نیز گفت: سرانه مطالعه در کشور ما بسیار پایین است و به تعبیر دیگر کتاب در سبد کالا های اساسی جامعه ما نیست یعنی همینطور که نان و گوشت و مواد دیگر جزء سبد کالای مردم است؛ کتاب نیز باید جزء کالا های اساسی مردم باشد. ولی با تاسف میزان مطالعه ما نسبت به کشور های دیگر بسیار پایین است.
وی در ادامه درباره وضعیت فرهنگی نظام آموزش و پرورش گفت: در بحث فرهنگ باید به جمله ی مقام معظم رهبری اشاره کرد که گفتند فرهنگ مظلوم است و فرهنگ زیرساخت خدمات و صنایع و کشاورزی و مسائل آموزشی است. ولی باکمال تاسف کارشناسان فرهنگی در دولت و کشور نگاهی سطحی به مسئله فرهنگی دارند و نگاه عمیقی که پاسخ شبهات را بدهد و با معارف دین آشنا کند را ندارند.
سالک افزود: کمترین بودجه در سال 96 و 97 به فعالیت های فرهنگی اختصاص داده شده است و به آموزش و پرورش و آموزش عالی هم به همین نسبت بودجه اختصاص داده شده است، اما وضعیت آموزش و پرورش قابل توصیف نیست؛ برای مثال بودجه ای که باید برای معوقات کارمندانش بدهد و بازنشستگانش را تامین کند که با این بودجه اندک نمی تواند مشکلات امروزش را حل کند در نتیجه با مشکلاتی رو‌به‌رو می شود. البته فعالیت های جنبی آموزش و پرورش خوب است که اگر میدان و اجازه به آن ها داده شود، می‌توانند کارکنند اما آموزش و پرورش از حیث بودجه وضعیت مناسبی ندارد.