بزرگنمايي:

راه نو- در پی بازنشر نطق میان دستور «محسن آرمین» در مجلس ششم علیه «سعید مرتضوی» در ماجرای «زهرا کاظمی» و مصاحبه‌ی «امیر محبیان» با ایسنا در تیرماه 82 که واکنشی بود به این نطق، با امیر محبیان تماس گرفتیم تا نظر کنونی‌اش را پس از صحبت‌های اخیر حجت‌الاسلام والمسلمین «علی یونسی» درباره‌ی جاسوس نبودن زهرا کاظمی و مسوول بودن مرتضوی، جویا شویم.

محبیان در آن مصاحبه ابراز عقیده کرده بود که: مواضع اتخاذ شده توسط آقای عبدی و نامه‌ی ارسالی از زندان که تیغ تیز انتقادات آن متوجه آقای مرتضوی دادستان تهران بود و نیز سخنان امروز آقای محسن آرمین، نماینده‌ی تهران در نطق پیش از دستور خود در مجلس، شواهدی حاکی از آن است که پروژه‌ی ماشین تبلیغاتی رادیکال‌های دوم خردادی برای حذف مرتضوی کلید خورده است.

متن گفت‌وگوی خبرنگار انصاف نیوز با «امیر محبیان»، استاد دانشگاه و استراتژیست اصول‌گرایان، در پی می‌آید:

خبرنگار انصاف نیوز: شما در آن مصاحبه با ایسنا در واکنش به نطق آقای آرمین و همچنین موضع آقای عبدی فرموده بودید که این موضع اصلاح‌طلبان رادیکال برای حذف مرتضوی است و موضع گیری‌تان به نحوی بود که به نوعی حمایتی غیر مستقیم از آقای مرتضوی را به ذهن متبادر می‌کرد. موضع کنونی شما در این مورد چیست؟

دکتر محبیان: کنش‌های سیاسی باید در فضای وقوع تحلیل شود. در سال 82 چالش سنگینی میان اصولگرایان و اصلاح طلبان بود و طیفی از اصلاح طلبان در مجلس با ایجاد تنش راهبرد ایجاد فشار و چانه زنی را دنبال می‌کردند.

دراین فضای داغ سیاسی هر چند گاه یکبار بهانه‌ای در اختیار اصلاح طلبان قرار می‌گرفت که با آن افکار عمومی را تهییج کرده و بر فشار خود می‌افزودند. در آن هنگام اقدامات آقای مرتضوی سوژه بحث‌های سیاسی بود؛ اقداماتی که معمولاً افکار عمومی را در واکنش به نفع اصلاح طلبان تهییج می‌کرد.

مرگ خانم کاظمی از آن جمله بود که فضا را آماده فشار سنگینی از سوی اصلاح طلبان کرد. آن‌ها هم این فرصت را از دست ندادند و نطق آقای آرمین که در مجلس هم میدان‌دار بود در همین راستا ارزیابی می‌شد.

در همان زمان من با تحلیل فضای مذکور، خواهان شفافیت و پاسخگویی آقای مرتضوی شدم. در متن موجود مصاحبه که خود سایت شما به نقل از ایسنا منتشر ساخته و البته غیرمنصفانه در جهت تأیید عملکرد آقای مرتضوی خوانده است؛ گفته‌ام:

پاسخ مرتضوی به صورت شفاف قادر خواهد بود به پرسش‌های افکار عمومی پاسخ دهد؛ در همانجا برخلاف برداشت انصاف نیوز که مواضع را جناحی دانسته بود؛ بلافاصله تاکیدکرده‌ام: فراموش نکنیم که برای همه‌ی ما حقیقت بیش از هر چیز اهمیت دارد.

این موضع نشان می‌دهد علیرغم اینکه شایدموضع جناحی اقتضاء می‌کرد که در برابر تهاجم اصلاح طلبان دفاع محضی از آقای مرتضوی صورت گیرد اما چنین نکردیم و خواسته، شفافیت و پاسخگویی وی بود نه حمایت از اقدام وی. دلیل هم روشن بود و آن اینکه ما اطلاعات پنهانی از موضوع نداشتیم. آرمین نایب رییس مجلس بود و رأس یک جریان سیاسی مهاجم در مجلس طبعاً ما به‌جای دفاع محض، عقلا و شرعاً باید خواهان شفافیت می‌شدیم که شدیم. اكنون هم همین موضع را داریم .

سؤال ما این است كه چرا جناب یونسی بعد از ١٤ سال سكوت را شكستند؟ چرا به عنوان وزیر اطلاعات همان زمان افكار عمومی را آگاه نكردند؟

الان هم ما و افكار عمومی از كجا بدانند كه در زندان و لابلای پرونده‌های امنیتی چه گذشته است؟ افكار عمومی فقط با شفافیت قانع می‌شود. بهتر است بجای اقدامات سیاسی آن‌هم با تاخیر ١٤ ساله، دادستان محترم طرفین مدعی را به محكمه بخواند و روشن سازد اگر فردی بیگناه خونش ریخته شده مقصر كیست؟ و چرا كسی كه اسنادی در این ارتباط داشته مدرك را ارایه نكرده یا اطلاعاتش را برای روشن شدن افكار عمومی و احقاق حق بیگناهی مطرح نكرده است؟

مرتضوی هم باید از مواضع خود در برایر اتهامات دفاع كند، برای ما هیچ چیز مهم‌تر از حقیقت و آبروی نظام اسلامی نیست و این آبرو فقط با اجرای بی‌گذشت عدالت حفظ می‌شود.

محبیان در بخش دیگری از مصاحبه‌ی سال 82 خود با ایسنا گفته بود : کاظمی، خبرنگار و عکاس ایرانی – کانادایی فرصت طلایی برای تیم تبلیغاتی مجاهدین انقلاب است که به این وسیله فشارهای داخلی و خارجی را بر روی یک سوژه متمرکز کنند.

چرا اصول‌گرایان در آن دوره تا این حد مقاومت می‌کردند؟ آیا امروز اگر چنین مسایلی پیش بیاید تغییری در واکنش‌هایشان ایجاد خواهد شد؟

اصولگرایان به اصول پایبندند و عدالت از مهم‌ترین اصول ماست هنوز هم در همه‌ی موارد بویژه جایی که خون انسانی ریخته است راهی جز شفافیت و عدالت نمی‌شناسیم.

 آقای مرتضوی بسیاری از فعالین سیاسی و رسانه‌ای مخالف جریان مطبوع شما را از گردونه حذف کرد، هنوز فکر می‌کنید که اصلاح طلبان مستحق آن برخوردهای حذفی و تند در آن سال‌ها و سال‌های پس از آن بوده‌اند؟

اصلاح طلبان افراطی فضای جامعه را از تعادل خارج کردند و امکان گفتگو را از بین بردند و درگیری را به خیابان‌ها کشاندند. اکنون خود آنها هم آن روش‌ها را محکوم می‌کنند. بزرگ‌ترین ضربه به فضای مثبت بین الاذهانی در آن دوران توسط افراطی‌ها زده شد.