بزرگنمايي:

 راه ترقی- - در آستانه نشست سران آمریکا و روسیه در هلسینکی، پایتخت فنلاند، بحث حضور ایران در سوریه و امکان توافق واشنگتن و مسکو در خصوص محدود کردن نفوذ تهران در دمشق، در رسانه‌ها برجسته شده است. آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که در دیدار دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، با همتای روسی‌اش، ولادیمیر پوتین، درباره حضور ایران در سوریه گفتگو خواهند کرد.
در سایه تنش‌های فزاینده است که المانیتور تصریح می‌کند آمریکا از توافق هسته‌ای برای باجگیری از ایران استفاده می‌کند. این وبگاه افزود: "از دیدگاه ایران، آمریکا از توافق هسته‌ای به عنوان یک باج برای به دست آوردن چیزی که خود و متحدانش در بدست آوردن آن در منطقه شکست خورده‌اند، استفاده می‌کند".
این روزنامه با اشاره به "معمله بزرگ" احتمالی ترامپ با پوتین در خصوص ایران، افزود: " متحدان غربی نگران هستند که ترامپ با تحریک سعودی‌ها و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که هفته گذشته با پوتین در مسکو مشورت کرد، ممکن است به طور خصوصی، به رسمین شناختن الحاق شبه جزیره کریمه توسط آمریکا و رفع تحریم‌های مرتبط با اوکراین را پیشنهاد کند. در مقابل، او موافقت پوتین برای اخراج ایران از سوریه را بدست آورد تا بدین وسیله، از مرز‌های اسرائیل حراست کند و نفوذ ایران در لبنان و کل منطقه را تضعیف کند".
روسیه تمرکز خود را بر همکاری با آمریکا برای یافتن راه حل قابل قبول معطوف کرده است. در واقع مسکو از این که آمریکا روسیه را به عنوان یک قدرت در سوریه ببیند رضایت دارد. شکی نیست که همکاری ایران و روسیه در سوریه برای هر دو طرف منافع زیادی داشته اما به دلیل اختلاف آشکار بر سر موضوعاتی مانند اسد و فدرالیسم، به نظر نمی‌رسد که همکاری این دو کشور پایدار باشد. ایران نیازمند ایجاد ابتکاری در منطقه است که بازیگران موثر مانند ترکیه در آن نقش مهمی داشته باشند.
در سطح بین المللی، روسیه مأموریت مهم معطل گذاشتن تمام فشارهای صادره از سوی شورای امنیت را دارد، که ممکن است این فشارها به مرحله عمل برسد؛ چه به شکل تنش دیپلماتیک و یا تحریمهای بیشتر بر نظام سوریه با مقابله نظامی با ان. روسیه ده ها بار از حق وتوی خود استفاده کرده و به این شکل توانسته است از آغاز بحران سوریه تا کنون وزنه سنگین در معادله این کشور را از آن خود کند.
ایران به نوبه خود می داند که روسیه بلندپروازیهایی در سطح جهانی دارد؛ همانطور که از روابط مستحکمی با اسرائیل برخوردار است و هر لحظه این امکان وجود دارد که با فشارهای جهانی برای پایان حضور تهران در سوریه همراه شود.