بزرگنمايي:

راه ترقی- وی در پاسخ پرسشی در مورد تغییرات تیم اقتصادی دولت اعلام کرد:
من تردیدی ندارم كه جابه‌جایی اشخاص تا زمانی كه آن بستر نهادی كژكاركرد وجود دارد و این باورهای نادرست در ذهن سیاستگذاران ما وجود دارد، هیچ تاثیری ندارد. آقای رییس‌جمهور راه نجات از این شرایط واگذاری دارایی‌های بین نسلی عمومی اعلام كردند. من هشدار دادم كه این رویكرد در این بستر نهادی جز تشدید فاجعه‌ها و بحران‌ها هیچ كمكی به بهبود اوضاع اقتصادی كشور نمی‌كند. وقتی كه مثلا آقای رییس‌جمهور و همكاران اصلی‌اش چنین تصوراتی دارند طبیعتا همفكرانی مانند خودشان را انتخاب می‌كنند و بنابراین این جابه‌جایی افراد اگر بحران‌ها را شدیدتر نكند، احتمال اینكه اوضاع را بهبود ببخشد بسیار كمتر است. بحث بر سر این است كه اول باید آن وجوه اندیشه‌ای شكل‌دهنده این بحران‌ها شناسایی شود بعد ما به یك بازآرایی سیستمی ساختار نهادی متقاعد شویم. بعدا آن وقت این موضوعیت پیدا می‌كند كه چه كسانی صلاحیت دارند كه این سیاست‌های توسعه‌گرا را در دستور كار قرار دهند. وگرنه تا زمانی كه سیاست‌های در دستور كار كه سیاست‌های بحران‌آفرین هستند تعییر نكنند، از نظر من جابه‌جایی اشخاص هیچ تاثیر نخواهد گذاشت حتی اگر اوضاع را بدتر نكند.
مومنی در برابر این نظر نوبخت که : هیچ‌ وقت اقتصاد ما اقتصاد خالی متكی به خود نبوده است، همیشه سیاست در اقتصاد دخیل بوده و در سیاست‌گذاری تاثیر گذاشته است، برای همه دولت‌ها هم همین ‌طور بوده است؛اظهار داشت: ببینید چند تا نكته در اینجا وجود دارد. اولین نكته این است كه متاسفانه جناب آقای سخنگوی محترم معمولا بی‌كیفیت‌ترین و ضعیف‌ترین دفاع‌ها را از نظر كارشناسی از دولت انجام می‌دهند و همین نكته‌ای كه شما فرمودید هم یكی از مصداق‌های آن است. واقعا اگر همه منتقدان ساكت شوند سیاست‌های غلطی كه در دستور كار دولت قرار دارد نتایج مثبتی ارایه می‌كند؟ مشكل اصلی اتخاذ سیاست‌های غلط است. ما خودمان در تریبون‌های مختلف آمدیم، گفتیم آن چیزی كه در سازمان برنامه تحت مسوولیت ایشان به عنوان سند برنامه ششم تهیه شده است، یكی از بی‌كیفیت‌ترین اسناد تهیه شده در تاریخ برنامه‌ریزی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. كانون اصلی گرفتاری آن است نه صحبت‌های ائمه جمعه. ببینید در دوره احمدی‌نژاد مگر بخش بزرگی از ائمه جمعه به ‌صورت افراطی از سیاست‌های غلط او حمایت نمی‌كردند؟ آیا آن حمایت‌ها منجر شد كه احمدی‌نژاد كارنامه آبرومندی داشته باشد؟ این حرف‌ها به نظر من یك مقداری فرافكنی و نمایانگر نداشتن استدلال‌های كارشناسی است. وقتی كه آقای نوبخت می‌فهمد كه تخصیص دارایی‌های بین نسلی به كسانی كه به دنبال سوداگری و رباخواری بودند، كار غلطی است من می‌گویم درود بر كسانی كه با این كار مخالفت می‌كنند و این مخالفت اتفاقا در درجه اول باعث حفظ آبروی آنها می‌شود. آقای نوبخت الان بیایند و به ما بگویند كه اگر مشكل اساسی در جهت‌گیری‌های خود دولت وجود ندارد تقریبا یك ماه قبل از اینكه این سپرده‌گذاران موسسه‌های غیرمجاز شروع به راهپیمایی كنند، كارگران مظلوم بنگاه‌های تولیدی دولتی و شبه‌دولتی آمدند گفتند كه بین ٦ تا ١٨ ماه است كه به ما حقوقی داده نشده است. چرا دولت وقتی كه می‌توانست ٣٥ هزار میلیارد تومان منابع آزاد كند برای آنهایی كه به موسسه‌های غیرقانونی و با نیت كسب ربای بیشتر سپرده گذاشتند منابع تخصیص داد، چرا به كارگران دولتی تا این حد بی‌توجهی كرد و حتی نیروی انتظامی با برخی از آنها برخورد فیزیكی هم كرد؟ بحث بر سر این است كه تا وقتی كه جهت‌گیری‌ها غلط باشد چه اجزای دیگر ساختار قدرت «هورا» بكشند و چه «هو» كنند بر اثر عملی نتایج جهت‌گیری‌های غلط تفاوت و تغییری ایجاد نمی‌كند و به نظر من چقدر خوب بود كه آقای سخنگو و كل مجموعه دولت در برابر انتقادات وارده سر تسلیم فرود بیاورند. این به اعتبار آنها اضافه می‌كند و چیزی از آنها كم نمی‌كند، خیلی غم‌انگیز است كه برای اینكه مسوولیت كارهای غلط خود را نگیرند، آدرس‌های اشتباهی می‌دهند و طوری رفتار می‌كنند كه چون ائمه جمعه چنین و چنان گفتند فلان اتفاق بد در اقتصاد افتاده است. ببینید در اینكه اقتصاد سیاسی ایران از منظر توزیع عادلانه قدرت با اختلال‌های بسیار جدی روبه‌روست من شخصا تردیدی ندارم. ولیكن آن چیزی كه آقای سخنگوی دولت می‌گویند به مساله اصلی ارجاع نمی‌شود بلكه یك نوع پاسخ فرافكنانه هست كه ان‌شاءالله امیدواریم كه تصحیح شود.