بزرگنمايي:

راه ترقی- محمدهادی کریمی درباره سینمای خود و گره خوردن زلف فیلم‌هایش با ارتقای دانش سلامت اظهار داشت: در کارنامه سینمایی من فیلم‌هایی که با موضوع سلامت مرتبط باشد، کم نیست.
کریمی افزود: موضوع «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» درباره افسردگی دختران و خودکشی آنان بود. این فیلم به دلایل گرایش نوجوانان به اقلیت‌های فکری می‌پرداخت و درباره اغفال جوانان و ورودشان به محافل زیرزمینی بود که تعریف جدیدی از موضوع افسردگی و درمان آن را به مخاطب ارائه می‌داد.
این کارگردان در ادامه، اشاره‌ای هم به فیلم سینمایی «کمدی انسانی»کرد و گفت: در «کمدی انسانی» به این پرداخته شده که چگونه باید به اختلافات ظاهری احترام بگذاریم و چگونه می‌توانیم سلامت جامعه را با تأمین سلامت روان افراد حفظ کنیم و اینکه فردیت انسان‌ها را چطور بپذیریم.
این فیلمساز با تاکید بر اینکه سینما برایش همیشه با دانش سلامت پیوند داشته است،درباره دیگر کارهای خود در این زمینه به فیلمنامه‌هایی مثل «رستگاری در هشت و بیست دقیقه» و «شمعی در باد» و موضوع «اتانازی‌» و «ساغر» اشاره کرد که به گفته خودش در آن‌ها یا به یک موضوع اخلاق_پزشکی اشاره شده یا یک پزشک نقش اول آن را بازی کرده است.
کریمی در ادامه اظهار داشت: به اعتقاد من سینما ضمن اینکه معنا و مفهوم مرسوم خود را دارد و مخاطب را سرگرم می‌کند، می‌تواند امیدبخش نیز باشد و انگیزه‌های مثبت را به وسیله عملکرد قهرمانان فیلم‌هایش در مخاطب به وجود بیاورد.
وی سینما را کمک بزرگی در مسیر اصلاح الگوی رفتاری جامعه عنوان کرد و ‌افزود: البته معنایش این نیست که ما قواعد اصلی سینما را رعایت نکنیم و فیلم جذاب نسازیم، آن هم به‌گونه‌ای که در هیچ ژانری نگنجد، چراکه متأسفانه در سینمای ایران فیلم‌هایی که در قالب ژانر قرار بگیرد، خیلی کم ساخته می‌شود.
کریمی در پایان با طرح این پرسش که چگونه فیلمی که در بیان قصه خود لکنت دارد می‌تواند داعیه اصلاح جامعه را داشته باشد؟،گفت: سینما می‌تواند در عین این که سینماست به تصحیح الگوی رفتاری در جامعه و ارتقا سطح سلامت در جامعه نیز کمک کند.