بزرگنمايي:
راه ترقی- تیم ملی والیبال ایران در
نوزدهمین دوره مسابقات قهرمانی جهان با 7 پله سقوط نسبت به دوره گذشته در
جایگاه سیزدهم قرار گرفت و همین باعث انتقاد برخی از علاقه مندان و
طرفداران والیبال شد. ناصر شهنازی مربی و کارشناس والیبال نقطه نظراتش را در این مورد مطرح کرد.
* باید آسیب شناسی کنیم
برای اینکه آسیب شناسی درستی از عملکرد تیم ملی داشته باشیم ابتدا باید در
جریان برنامه ریزی‌ها و اهدافی که در نظر گرفته شده بود، قرار گیریم. تیم
ملی ما در حال حاضر رنکینگ 8 جهان را در اختیار دارد. آیا ما برای حفظ این
جایگاه ابزار و زیرساخت های لازم را در اختیار داریم؟ آیا برنامه‌ای برای
حفظ اعتباری که در سال های اخیر در والیبال کسب کرده ایم وجود دارد؟ و چه
اقداماتی در این زمینه انجام داده ایم؟ آیا اولویت نخست ما حضور در رقابت
های قهرمانی جهان بوده است؟ اگر اولویت این بود پس چرا تیم ملی به بازی های
آسیایی اعزام و از ترکیب اصلی استفاده شد؟ این چه برنامه ای بود که به یک
باره تغییر کرد؟ اینها همه مواردی است که باید رصد و آسیب شناسی شود و سپس
نتایجی که در مسابقات قهرمانی جهان کسب شد مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار
گیرد.
* در گروه ایده الی قرار داشتیم
همگروهی ما با تیم بلغارستان اتفاق خوبی بود و شروع خوبی در مسابقات داشتیم، تیم‌های
هم گروه ما از نظر رنکینگ نسبت به ما در سطح پایین تری قرار داشتند. از
نظر گروه بندی در شرایط ایده آلی به سر می بردیم و اگر موفق می شدیم لهستان
را شکست دهیم به عنوان صدرنشین راهی دور دوم می شدیم.
* از علم آنالیز بی بهره ماندیم
متاسفانه در دور دوم رقابت‌ها، بازی های ضعیفی به نمایش گذاشتیم و
نتوانستیم از علم آنالیز که حرف اول را در والیبال می زند بهره بگیریم.
تحلیل بازی ها بسیار در کسب نتیجه تاثیرگذار است، مربیان بزرگ دنیا ثانیه
به ثانیه بازی ها را رصد می کنند و با آنالیزور ارتباط مستقیم دارند و لحظه
به لحظه و در شرایط بحرانی تصمیمات درستی را اتخاذ می کنند، اما متاسفانه
تیم ما از این قاعده مستثنی بود و نتوانست در شرایط بحرانی و جایی که تیم
به کمک از بیرون نیاز داشت استفاده کند و کادر فنی در این زمینه درست عمل
نکرد.
* کادر فنی در شرایط بحرانی نتوانست به تیم ملی کمک کند
زمانی که تیم نتیجه نگیرد و در کنار عدم نتیجه گیری بازی های قابل قبولی
ارائه نشود بحث اول کادر فنی است. بازیکنان بزرگی در تیم ملی ایران حضور
دارند که اکثر آنها لژیونر هستند و در واقع ما پتانسیل بسیار خوبی داریم که
اگر به درستی راهنمایی و هدایت می شدند نتایج خوبی را می توانستیم کسب
کنیم. اگر تمام مردم ایران متفق القول می گویند کادر فنی نتوانسته به خوبی
عمل کند من نیز به عنوان فردی در والیبال می گویم که کادر فنی نتوانست در
شرایط بحرانی به تیم ملی کمک کند.
* نتایج در تصمیمات سران ورزشی تاثیرگذار است
همه تیم های بزرگ از المپیک تا المپیک برنامه ریزی می کنند اما در کشور ما
برنامه ریزی ها به صورت کوتاه مدت است و نتایج نیز بسیار در تصمیمات سران
ورزشی تاثیرگذار است. به ندرت پیش می آید که ما برنامه بلند مدت داشته
باشیم. متاسفانه در روزهای آخر بیدار می شویم و می بینیم که چقدر زمان از
دست داده ایم.
* باید نظرات دلسوزان والیبال درباره ماندن یا نماندن کولاکوویچ را جویا شد
نباید زمان را از دست بدهیم باید خیلی سریع آسیب شناسی صورت و تصمیمات
گرفته شود. تصمیم گیرنده اصلی درباره ماندن یا نماندن کولاکوویچ، فدراسیون
والیبال و هیات رئیسه است. هیات رئیسه باید سریعا جلسات آسیب شناسی را
برگزار کند نه اینکه در یک جلسه فرمالیته به صرف میوه و شیرینی دور هم یک
صحبتی انجام دهند و تمام. باید دلسوزان والیبال و کسانی که آشنایی کامل با
تیم ملی دارند کنار یکدیگر جمع شوند و بررسی کاملی را انجام دهند تا در
نهایت راجع به ماندن یا نماندن کولاکوویچ تصمیم نهایی گرفته شود.
* از افراد بازنشسته باید به عنوان مشاور استفاده کرد
مربی پیشین تیم «ب» در ادامه در پاسخ به این سوال که با توجه به قانون منع
به کارگیری بازنشستگان ممکن است تغییراتی در فدراسیون والیبال صورت گیرد،
این تغییرات چقدر می تواند در عملکرد تیم ملی تاثیرگذار باشد؟ گفت: قانون
منع به کارگیری بازنشستگان یک بحث کلان است که از عهده من خارج است و ما
نمی توانیم در این بحث ورود کنیم اما اعتقاد من بر این است که نه تنها در
فدراسیون والیبال بلکه به صورت کلی برای اینکه راه برای جوانان باز شود
قانون خوبی است. ما تعداد زیادی جوانان فارغ التحصیل داریم اما در نهایت از
کسانی استفاده می کنیم که سنی از آنها گذشته و در حالی که باید از آنها به
عنوان مشاور استفاده کنیم اما مدیریت را به آنها می سپاریم. چه زمانی قرار
است کار برای جوانان ایجاد کنیم و به فارغ التحصیلان امید به آینده و
زندگی بدهیم؟
* هیچ قانونی در لیگ وجود ندارد
شهنازی در ادامه درباره 14 تیمی شدن لیگ برتر نیز گفت: متاسفانه سال هاست
درباره لیگ صحبت می کنیم اما شاهد یک لیگ قانونمند نبوده و نخواهیم بود چرا
که بیشتر از آنکه ضوابط را در نظر بگیریم، بیشتر روابط در ورزش و لیگ ما
حکمفرماست. به جای اینکه به کیفیت اهمیت دهیم، کمیت برای ما مهم است. گاهی
از طریق یک تلفن از نمایندگان مجلس، شورا، شهرداری ها و استانداری ها
تصمیمات گرفته می شود چون لیگ قانونمند نیست و خیلی راحت می توان در این
زمینه تصمیم گرفت. هرج و مرج بر لیگ ما حکم فرماست. هیچ کسی تصمیم گیرنده
نیست و تصمیمات از بالا اتخاذ می شود. هیچ قانونی در آن وجود ندارد. زمانی
که پتانسیل لیگ 10 تیم است خیلی راحت استارت آن را با 14 تیم می زنیم با
این بهانه که می خواهیم اسپانسر جذب کنیم.
* لیگ اعتباری ندارد
او در ادامه گفت: اگر والیبال قانونمند باشد اسپانسر نیز به راحتی جذب می
شود. اگر ارزش افزوده داشته باشیم یعنی اعتبار لیگ خود را بیشتر کنیم
مطمئنا اسپانسرهای بیشتری جذب والیبال می شود. ارزش یک تیم لیگ برتری در
والیبال در حال حاضر 100 میلیون تومان است، تیم بزرگی مانند بانک سرمایه پس
از سه سال قهرمانی در کشور و آسیا به راحتی کنار می رود چرا که لیگ ما
اعتباری ندارد. والیبال ایران در جهان جایگاه هشتم را در اختیار دارد اما
جایگاه لیگ ما کجاست؟ یک سال لیگ را با 10 تیم برگزار می کنیم و سال بعد با
14 تیم. کجای قانون نوشته شده تا این اتفاقات رخ دهد مگر ما اساسنامه
نداریم؟ قانونی که نوشته می شود باید قابلیت اجرایی داشته باشد تا از
اتخاذ چنین تصمیماتی جلوگیری کند. اگر یک سال لیگ را با شش تیم برگزار کنیم
به شرط اینکه قانون رعایت شود در واقع به آن اعتبار داده ایم.
* کمیته امداد نیستیم که برای بازیکنان تیم بسازیم
شهنازی در ادامه تاکید کرد: بهانه آنها برای برگزاری لیگ با 14 تیم این است که نمی خواهیم
بازیکنان بدون تیم بمانند! چرا باید کیفیت و قانون را فدای کمیت کنیم مگر
ما کمیته امداد هستیم که بخواهیم مانع بدون تیم ماندن بازیکنان شویم؟ در
حال حاضر نیز مربیان بسیاری بدون تیم هستند، تکلیف چیست باید بیاییم و
برای آنها نیز تیم تشکیل دهیم؟ این وظیفه فدراسیون و سازمان لیگ نیست،
وظیفه سازمان لیگ قانونمند کردن است و بازیکنان با توجه به کیفیت شان جذب
تیم ها می شوند.
* پس از ولاسکو دیگر مربی مورد نظر خود را به ایران نیاوردیم
کارشناس والیبال در پایان گفت: آرزوی من این است که والیبال به ساحل آرامش
برسد و بتوانیم تصمیمات درستی اتخاذ کنیم. متاسفانه پس از ولاسکو دیگر
نتوانستیم مربی مورد نظر خود را به ایران بیاوریم، ما باید از کشورهای
ایتالیا، آمریکا، برزیل و آرژانتین مربی به خدمت بگیریم چرا که آنها با
والیبال روز دنیا آشنا هستند و اشراف بسیاری دارند و می توانند استعدادهای
ما را شناسایی کنند و پرورش دهند و در جایگاهی که هستیم باقی بمانیم. برای
به دست آوردن این جایگاه زحمات بسیاری کشیده ایم و حال نمی توانیم به راحتی
آن را از دست بدهیم. بازیکنان بزرگی داریم، بازیکنانی که اگر مدیریت شوند
نتایج درخشانی را در آینده کسب خواهند کرد.