بزرگنمايي:

راه ترقی- پایگاه اینترنتی لوبلاگ در گزارشی با عنوان «تقابل ترامپ و روحانی در سازمان ملل متحد» نوشت: در حالی که آمریکا تهران را تهدید می کرد و از دیگر کشورهای جهان می خواست تا در منزوی ساختن ایران به واشنگتن بپیوندند ولی آمریکا در این کارزار تنها باقی ماند زیرا ایران همچنان به توافق هسته ای پایبند بود. ایران می دانست که برای پیروزی در جنگ تبلیغاتی و جلوگیری از انزوای بین المللی، باید همچنان به توافق هسته ای پایبند باشد و مفاد برجام را اجرا کند.
جان بولتون مشاور امنیت ملی و مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا طی این چند روز بارها ایران را تهدید کردند ولی تنها ایران هدف انتقاد آنها نبود بلکه چین و روسیه و اروپا نیز در کانون انتقادات آنها قرار داشتند.
این در حالی بود که روحانی در سخنانش بر تداوم پایبندی ایران به توافق هسته ای و علاقه تهران به مذاکره با جامعه بین المللی از جمله آمریکا مشروط به بازگشت واشنگتن به توافق هسته ای تاکید می کرد.
نتیجه نهایی این رویکرد چه بود: به تصویر کشیده شدن یک ایران منطقی و صلح طلب در برابر یک آمریکای متخاصم و ستیزه جو که روز به روز منزوی تر می شود.
روحانی می خواست تا این برداشت را که ایران کشوری متجاوز و قدرتی توسعه طلب است، پاک کند. وی سال گذشته نیز در همین مجمع در نیویورک تلاش کرده بود تا تهدیدات آمریکا را مبنی بر خروج از توافق هسته ای با برجسته سازی پایبندی ایران به برجام و باور تهران به چندجانبه گرایی، پاسخ گوید و به نظر می رسد امروز ایران در موضع مستحکم تری قرار دارد.
ترامپ در نشست شورای امنیت سازمان ملل که به میزبانی وی برگزار شد، تلاش کرد تا موضوع فعالیت های شرورانه ایران را برجسته سازد ولی در عوض با موجی از انتقادات کشورهایی روبرو شد که یک به یک به ترتیب حمایت خود را از توافق هسته ای اعلام می کردند. این نکته از چشم حسن روحانی نیز دور نماند و وی بعدا از شورای امنیت سازمان ملل به خاطر حمایتش از تهران قدردانی کرد.
ایران با مذاکره و اجرای مفاد برجام نشان داده است که می تواند یک مذاکره کننده معتبر باشد. ایران ثابت کرده است که حتی باوجود رویارویی با حملات تند لفظی، می تواند منطقی رفتار کند. ایران نشان داده است که خواهان مذاکره با دیگر کشورهای جامعه بین المللی است و این مذاکره می تواند موجب تغییر رفتار آن شود. در یک کلام ایران بدون اینکه کاری فراتر از پایبندی به توافق هسته ای انجام دهد، در جنگ تبلیغاتی با آمریکا و جلب حمایت بین المللی برنده شده است.
اگرچه این رویکرد دستاوردهای اقتصادی وعده داده شده به ایران را محقق نمی سازد ولی اهداف سیاست خارجی تهران را تامین می کندو مانع از شکل گیری انزوای بین المللی علیه ایران می شود. این رویکرد تضمین می کند که آمریکا نخواهد توانست به جز چند کشور کوچک حوزه خلیج فارس و اسرائیل، برای انزوای ایران ائتلاف تشکیل دهد و وقتی کل دنیا همکاری نکند، منزوی سازی غیر ممکن خواهد بود.
در نهایت حتی اگر ورق برگردد و اروپایی ها ناچار شوند تا تغییر عقیده دهند و به جرگه تحریم کنندگان بپیوندند، چین و روسیه این کار را نخواهند کرد و تا زمانی که روسیه و چین این کار را نکنند، ایران کسی را دارد که برای روابط تجاری و سیاسی به آن روی بیاورد.
ولی اگر ایران از توافق هسته ای خارج شود، آمریکا احتمالا موفق خواهد شد تا هدف خود را مبنی بر متحد ساختن جهان علیه تهران محقق کند.
اگر نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل یک چیز را ثابت کرده باشد آن مسئله این است که ایران باید به رغم خروج آمریکا در برجام باقی بماند. اگرچه از مزایای اقتصادی وعده داده شده چیزی نصیب ایران نشده ولی تقویت و بهبود وجهه ایران در عرصه بین المللی که به تهران امکان داده است تا تلاش ها را برای منزوی سازی خود نقش بر آب کند، ارزش این پایبندی را خواهد داشت.