بزرگنمايي:

راه ترقی- این رقابتها از امروز آغاز می شود که حضور برخی از ورزشکاران برای اهالی رسانه و شهروندان دیگر کشورها در این رویداد مهم بسیار جالب و دیدنی است. یکی از این ورزشکاران «مرتضی مهرزاد» عضو تیم ملی والیبال نشسته ایران است که از بدو ورود به کشور اندونزی در کانون توجه عکاسان و خبرنگاران رسانه های مختلف داخلی و خارجی قرار گرفته است‌.
مهرزاد 2 متر و 46 سانتی متری در حالی از تبعات یک بیماری ناشناخته در دوران نوجوانی رنج می برد که تا چند سال پیش حتی در شهر خود کسی شناخت چندانی از او نداشت اما با اتکا بر اراده و استفاده از ورزش شرایطی را برای خود رقم زد که در نهایت توانست بر گوشه گیری ناشی از فقر حرکتی غلبه کند و به یکی از چهره های شناخته شده ورزش معلولان در سطح جهان تبدیل شود.
هر چند که نخست وی با دوگانگی ناشی از خط کشی حریم شخصی برای انگشت نما نشدن در جامعه و حضور مفید در مناسبات اجتماعی دست به گریبان بود اما در نهایت با کمک برخی مربیان محلی والیبال نشسته راه ورزش به عنوان میانبری برای رسیدن به موفقیت انتخاب کرد.
اما مرتضی که از دوران نوجوانی به همراه مادر در خلوت خانه زندگی می کرد چگونه می توانست با محیط شلوغ تیم های ورزش کنار بیاید؟ زمان کمی سپری شد و تلاش برخی مربیان به ثمر نشست و مهرزاد در اولین برخورد با اعضای تیم والیبال نشسته به این باور رسید که هستند کسانی به مانند وی که با غلبه بر برخی از محدودیت های ناخواسته، جنب و جوش و نشاط اجتماعی را حفظ کرده و به دور از برخی پیش زمینه های ذهنی رایج در جامعه، توانستند مفید واقع شوند. با این حال مهرزاد گام در ورزش می گذارد و در کمتر از زمان مورد نظر برخی کارشناسان، توانایی های خود را در والیبال نشسته به اثبات رساند و راهی تیم ملی شد.
وی که تا چندی پیش رویای دیدن علی کریمی ستاره پیشین تیم ملی و باشگاه پرسپولیس را در سر می پروراند اکنون خود به چهره ای نامدار در ورزش ایران تبدیل شده که مدال زرین المپیک ریو را به گردن دارد و در تورنمنت های مختلف جهانی همواره در کانون توجه قرار می گیرد.
بله ورزش برای این ورزشکار معلول به عنوان ابزاری نجات بخش و خارج کننده وی از کنج عزلت تعریف می شود که ستاره کنونی تیم ملی والیبال ایران را از گوشه گیری ناشی از فقر حرکتی خارج کرد و به دنیایی آورد که نام وی را بر سرزبان ها انداخت؛ ورزش نجات بخش مهرزاد، خط بطلانی بر تمام پیش زمینه هایی بود که ادعا می کردند طرد اجتماعی ناشی از فقر اقتصادی یا معلولیت جسمی ممکن است فقر را در مجموعه یک خانواده موروثی کند و استمرار آن نیز باعث شکل گیری طبقاتی خاص در جامعه باشد و به گواه برخی جامعه شناسان خروج از حلقه بسته فقر موروثی به سختی اتفاق خواهد.
حال با ملاحظه این میزان پیشرفت مهرزاد و ترقی وی در ورزش زمان آن فرا رسیده که وی را به عنوان نمونه ای بارز از معجزه ورزش برای غلبه بر محرومیت به تمام افراد جامعه معرفی شود تا جامعه معلولین به این باور برسند که برخلاف دیدگاه های رایج طرد اجتماعی که بر محوریت فقر حرکتی یا اقتصادی در گردش هستند باید از محدودیت یا محرومیت ها فرصت جدیدی ساخت؛ فرصتی که در آن چرایی شکل گیری و چرایی طرد اجتماعی از ذهن پاک شده و با باور توانایی های فردی و اجتماعی تمام شهروندان به ویژه معلولین این واقعیت را می پذیریم که معلولیت محدودیت نیست بلکه دنیای معلولان و بسترهای حاضر جامعه می تواند از این افراد نخبگان علمی مانند «استیون هاوکینگ» دانشمند و اندیشمند قرن حاضر و نخبگان ورزشی مانند سیامند رحمان قوی ترین مرد معلول جهان و مرتضی مهرزاد فوق ستاره والیبال نشسته ایران و جهان تحویل جامعه دهد‌.
همچنین موفقیت هایی که برخی از معلولان در سطح جامعه کسب کردند می تواند خط بطلانی بر پیش فرص نظریه های طرد اجتماعی باشد که مدعی است محرومیت ناشی از فقر در حوزه های مختلف، موجب گسیختگی اجتماعی فرد از جامعه و کاهش سطح ارتباطات وی خواهد شد.
این پیش فرض در حالی با موفقیت های علمی و ورزشی افراد معلول در حال کمرنگ شدن است که در آینده، جامعه معلول با مشاهده موفقیت های همنوعان خود، تلاش های بی وقفه ای در جهت موفقیت انجام می دهند و روز به روز به آینده پیش رو امیدوار خواهند شد.