بزرگنمايي:

راه ترقی- زمزمه های زیر لب ، اشک های یواشکی ، محبت های بی پایان و رفاقت های بی منت و بی چشمداشت و دوباره اربعین از راه رسید.
عراقی ها امسال شاید پانزدهمین اربعین خود را بعد از سقوط "صدام" در سال 2003 میلادی برگزار می کنند و در طول این سال ها برای سرپا نگهداشتن این سنت، از میان خون و تکه پاره های اندام شهدا عبور کردند، اما از پا نایستادند.
یاد سال هایی که "القاعده" همه زور خود را زد تا این حرکت انسانی را و این گام های مسالمت آمیز را متوقف کند. یاد روزهایی که "جوخه های مرگ" القاعده در جنوب بغداد به کمین می نشستند و افراد انتحاری خود را به میان چادرهای استراحت ایجاد شده توسط "موکب های حسینی" می فرستادند.
هنوز عراقی ها سال 2009 (اربعین 87 شمسی) را فراموش نکرده اند، در روزی که یک فرد انتحاری وارد چادر استراحت بانوان در "اسکندریه" در جنوب بغداد شد و 70 بانوی عراقی را قتل عام کرد.
آن روزها ، القاعده و تئوریسین های نفرت پراکن او در شبه جزیره ، با قتل عام های بی رحمانه تلاش می کرد تا به جهان بقبولانند که اختلاف میان شیعه و سنی فقط در حرف نیست.
بعد "داعش" آمد، با همان حد از خشونت و خونریزی در ایام راهپیمایی اربعین ، همان راه القاعده را ادامه داد. سال های 2013 و 2014 ، عراقی ها ایام خونباری را پشت سر گذاشتند و داعش، کربلا و نجف و سایر عتبات عالیات در عراق را تهدید کرد و در میانه های راه راهزنانه به صفوف مردان و زنانی که به یاد بانوی صبر و استقامت، حضرت زینت (س) پیاده تا کربلا را طی می کردند، حمله کرد و تن ها و بدن های خونین بر کف آسفالت خیابان ها و جاده ها ماند، اما بار بر زمین نماند و هر چه بر زمین افتادند ، دیگرانی از راه رسیدند و راه را ادامه دادند.
حالا چند سالی است که شیعیانی از دیگر نقاط جهان نیز به این آیین زیبای پیاده روی اربعین پیوسته اند؛ بیشترین آنها از ایران اسلامی و جمعیت قابل توجهی از جمهوری آذربایجان، لبنان، پاکستان، افغانستان و کشورهای جنوب خلیج فارس و نیز زائرانی از ترکیه به خیل زائران امام حسین(ع) ملحق شده اند.
عراقی هایی که با خون خود این آیین را از دل تاریخ و شمشیر دیکتاتورهای حاکم بر بغداد عبور دادند و همه فتنه های دشمنان اهل بیت(ع) را طی 15 سال گذشته از سر گذراندند، حالا میزبانانی شایسته هستند برای زائران حسینی از سراسر جهان.
حالا چند سالی است که با بهبود شرایط امنیتی در عراق، امام حسین(ع) میهمانانی از میان اهل سنت و حتی مسیحیان هم دارد. آنها با لباس ها و نشانه ها و علائم خود در آئین پیاده روی اربعین شرکت می کنند، پابه پای برادران شیعه حرکت می کنند و مسیرهای طولانی تا 100 و 120 کیلومتر را برای زیارت سالار شهیدان طی می کنند.
عراقی ها از این وضعیت روایت خود را دارند و معتقدند که این معجزه امام حسین (ع) و اربعینش است که حالا به محلی برای تجلی و ظهور و بروز وحدت میان شیعه و سنی و از آن بالاتر، "وحدت ادیان" شده است.
حالا دشمنان اربعین شکست خورده اند و تمامی نقشه هایشان نقش بر آب شده است. جاده های منتهی به کربلا این روزها دیگر فقط مسیر حرکت شیعه نیست. امسال هم از اهل سنت ایران در این مراسم خیلی ها شرکت کرده اند. گروهی از جنوب شرق در سیستان و بلوچستان، جمعی از مناطق کردنشین و عده ای هم از ترکمن صحرا آمده اند و در میانشان از اقشار مختلف هستند؛ علمای دین، شاعر و نویسنده تا نوازنده تار .
در این میان علمای مسیحی را می توان دید با لباس روحانی و صلیب هایی که در دست دارند، در خیل عظیم راهیان اربعین به حرکت درآمده اند.
این روزها مناظر و صحنه هایی که عاشقان حسینی می آفرینند و خلق می کنند، در نوع خود زیباست و در عین حال عرفانی است و پر از خاطرات خوش و زیبا که لحظه لحظه اش با اشک آمیخته می شود.
حالا دشمنان اربعین پس از سال ها تقلا و ریختن خون بیگناهان، شکست خورده اند و یاران اربعین در انتظار روزهایی هستند که اربعین به کانون خداباوران و تجمع آزادگان جهان تبدیل شود و آن روز چندان دور نخواهد بود.