بزرگنمايي:

راه ترقی- "برایانت هریس" خبرنگار کنگره ای المانیتور در یادداشتی با عنوان "چطور مجوز ماندن ایران در شبکه مالی سویفت می تواند بر روی تحریم های نفتی آمریکا تاثیر بگذارد؟" افزود: در عین حال که دولت "دونالد ترامپ" مقرر کرده از تاریخ 4 نوامبر (13 آبان ماه) تحریم های شدیدی علیه صادرات نفت ایران اعمال می کند، در حال بحث در مورد چگونگی قطع ارتباط بانک های ایرانی از شبکه جهانی مالی سویفت است. اما به گزارش وال استریت ژورنال "استیو منوچین" وزیر خزانه داری ایالات متحده، به دولت های خارجی گفته است که واشنگتن از فشار خود برای اجبار شبکه مالی سویفت مستقر در بلژیک جهت قطع ارتباط با بانک های تحریم شده ایران می کاهد.
وی اشاره کرد آمریکا سویفت را برای قطع ارتباط با بانکهای ایرانی تحت فشار قرار نمی دهد. شایان ذکر است ایران پس از رفع تحریم های واشنگتن در سال 2012، در راستای بخشی از قرارداد هسته ای در سال 2016 به شبکه سویفت بازگشت.
در ادامه یادداشت درج شده در این تارنمای آمریکایی می خوانیم: حال چرا این امر اهمیت دارد؟ این قطع ارتباط بخشی از تحریم های دولت ترامپ علیه ایران است که سایر کشورها را وادار به توقف خرید نفت ایران می کند. حال اگر ایالات متحده به برخی کشورها معافیت هایی اعطا کند تا همچنان بتوانند به خرید نفت از ایران ادامه دهند، در این صورت وجود شبکه سویفت برای انجام تراکنش های مالی الزامی است و درست به همین دلیل است که تندروها در دولت آمریکا قصد دارند با تهدید اعضاء این شبکه مالی جهانی آنها را وادار به قطع ارتباط با بانکهای ایران کنند.
اما در نهایت چه می شود؟ از سوی دیگر و با توجه به تحریم های آمریکا، اتحادیه اروپا در حال ایجاد کانال مالی ویژه برای تسهیل معاملات با ایران است. در عین حال اتحادیه اروپا اعلام کرده که در تاریخ 4 نوامبر تنها به صورت نمادین برای مقابله با تحریم های نفتی ایالات متحده علیه ایران آماده خواهد بود و کانال مورد نظر به صورت عملی تا سال آینده قابلیت اجرایی پیدا خواهد کرد. در همین حال، ایالات متحده در حال گسترش محدوده تحریم ها علیه بانک های ایران است و مجازات های جدید این هفته به بانک پارسیان به دلیل ارتباطش با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رسیده است.
جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی به انگلیسی: Society for Worldwide Interban Financial Telecommunication یک انجمن تعاونی غیرانتفاعی است که در ماه مه 1973 میلادی ( 1352) توسط 239 بانک از پانزده کشور اروپایی و آمریکای شمالی راه‌اندازی گردید و هدف از آن جایگزینی روشهای ارتباطی غیر استاندارد کاغذی یا از طریق Telex در سطح بین‌المللی با یک روش استاندارد شده جهانی بود. مرکز اصلی شبکه سوئیفت در کشور بلژیک بوده و طبق قوانین آن کشور عمل می‌نماید و کشورهای آمریکا، هلند، انگلیس و هنگ کنگ به عنوان مراکز پشتیبان اعضاء فعالیت دارند. سویفت در هر کشوری دارای یک SAP یعنی نقطه دسترسی به سوئیفت می‌باشد که توسط مؤسسه سوئیفت کنترل می‌شود و در ایران SAP در بانک مرکزی واقع گردیده‌ است.