بزرگنمايي:

راه ترقی- آمنه رضوی در مورد تاریخچه مسابقات ژیمناستیک همبستگی کشورهای اسلامی اظهار کرد: خیلی خاطرات شفافی از آن موقع ندارم، اما چندین دوره مسابقه‌ را تحت عنوان همبستگی زنان مسلمان به همت خانم‌ها طاهریان و هاشمی داشتیم. درست حضور ذهن ندارم اگر اشتباه نکنم این مسابقات در چهار یا پنج دوره برگزار شد. چند دوره تحت عنوان مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی، یکبار هم تحت عنوان پایتخت‌ها برگزار شد. یک دوره هم در ساری بود که برگزار نشد، مهمان‌ها نیامدند.

این استاد دانشگاه الزهرا در ادامه گفت: اکثر این دوره‌ها به سرمربیگری من انجام می‌شد و ژاله تقوایی نیز در کنار من مربی بود. در یک دوره هم خانم درگاهی مربی بود که رضایت حاصل نشد و در دوره‌های بعدی از او دعوت نکردیم. همیشه هم تیم ایران دراین مسابقات اول می‌شد و نفرات برتر وسیله‌ها از تیم ما انتخاب می‌شدند. درست است که تعداد شرکت‌کننده‌ها زیاد نبود اما با حضور کشورهایی چون آذربایجان، گرجستان و ترکمنستان بد هم نبود. در آن زمان حتی در یکی از دوره‌ها با پیشنهاد خود من مسابقات با حضور ناظر جهانی برگزار ‌شد. ورزشکاران ما در آن مسابقات بی نظیر بودند. حتی ناظر فدراسیون جهانی مرا صدا زد و گفت که این دختران ژیمناست همه در سطح جهانی هستند.

وی با گلایه از تحریف در مورد تاریخچه مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی افزود: آن زمان این موفقیت‌ها افتخاری بود اما ما بلد نبودیم رسانه‌ای کنیم و تبلیغات برای خود بسازیم. متاسفانه آن زمان تاریخ را نمی‌نوشتیم. اکنون هرکسی می‌تواند از راه برسد و هر فعالیت را برای اولین بار و به نام خود عنوان کند. این یک دروغ توهین آمیز است. نباید فرد تحصیل کرده‌ به خودش اجازه این تحریف را بدهد. در صورتی که خود آن فرد دقیق از همه چیز اطلاع دارد. کسی که می‌داند و باز برای اینگونه موارد احساس بی‌اعتنایی می‌کند خیلی بد است.

کارشناس ژیمناستیک در ادامه در مورد وضعیت دختران ژیمناست ایرانی و حجاب آن‌ها برای این مسابقات اظهار کرد: اگر مسابقات این دوره هم همانند قبل تنها با حضور تماشاچی خانم انجام شود، مشکلی برای حجاب به وجود نخواهد آمد. در مورد سطح ورزشکاران هم که اگر اشتباه نکنم آخرین باری که آن ها را دیدم دو سال پیش در یکی از مسابقات بود، سطح ژیمناست‌های ما خوب است منتهی اگر تمرینات منسجم نباشد یا نظارت دقیق نباشد، شاید از این بابت کم بیاوریم. اما به نظر می آید بچه‌ها به دلیل زمانه و وجود فضاهای اجتماعی پیشرفت کرده‌اند. این پیشرفت به دلیل حضور X وY در فدراسیون نیست و جو زمانه و حضور رسانه‌ها و دیدن فعالیت های جهانی سبب آن است. اما به طور دقیق نمی توانم از بابت ظرفیت ورزشکاران حرفی بزنم چون حضور ذهن ندارم و در بطن قضیه نیستم.

سرمربی اسبق تیم ملی ژیمناستیک هنری بانوان در ادامه  در مورد حضور کشورها در مسابقات همبستگی کشورهای مسلمان گفت: اگر کشورها پاسخ داده و قبول دعوت کرده باشند فدراسیون باید اعلام کند که کدام کشورها در این مسابقات حضور دارند. اگر هم هنوز اعلام نکرده‌اند باید فدراسیون ضرب العجل بگذارد تا بتواند موقعیت خود را برای پذیرایی، اسکان و آماده کردن داوران تنظیم کند. اگر این ضرب العجل را نگذارد و نداند چند نفر می‌خواهند شرکت کنند کار برایش سخت می‌شود.

کارشناس ژیمناستیک در ادامه در پاسخ به سوال ایسنا در مورد جریمه 300 هزار تومانی که فدراسیون برای انتخابی دختران ژیمناست تعیین کرده است گفت: متاسفانه برای اولین بار است که این موضوع را شنیدم و شوکه شدم. باید ما ژیمناستیک را توسعه دهیم، انگیزه ایجاد کنیم و افراد علاقه مند بسازیم. وقتی چنین سدهایی را جلوی پای کودکان و نوجوانان می‌گذاریم، انگیزه از بین می‌رود. ما باید به دنبال نخبه‌ها بگردیم، نه اینکه ورزشکاری هم که آمد، بگوییم چرا کار بلد نیستی و جریمه‌اش کنیم. به نظرم از نظر اخلاقی کار درستی نیست. فضای ژیمناستیک را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند. کسی که این مسئولیت را به عهده می‌گیرد باید اطلاعات تعلیمی و تربیتی داشته باشد. نباید فدراسیون را به یک بازار تبدیل کنیم که در آن خرید فروش می‌شود و کسب و کار مد نظر است. این‌ها امتیاز منفی برای فدراسیون است.

رضوی با بیان اینکه ژیمناستیک یک هنر است اظهار کرد: تنها آرزوی من این است که در این رشته خاص که مادر ورزش‌ها است باید موضوع تربیتی را بالاتر از خود ورزش بدانیم. ما در ژیمناستیک، هنر را آموزش می‌دهیم. هنر از دو واژه هُ به معنای نیکی و نَر به معنای اثرگذار تشکیل شده، نیکی اثرگذار. ما باید نیکی اثر گذار را درس دهیم. با دروغ، پنهان کردن حقایق و علاقه مند بودن به مسائل مالی نمی‌شود، نیکی اثر گذار بود. می‌خواهم فدراسیون ژیمناستیک از خود چیزی به جای بگذارد که جامعه از آن الهام بگیرد. حالا اگر کسی این شایستگی را دارد باید در فدراسیون از او استفاده شود، اگر ندارد چه خانم چه آقا باید کنار گذاشته شود.

او در پایان گفت: همیشه من فکر کرده بودم که فدراسیون ژیمناستیک چون با کودک سروکار دارد باید ریاست آن را یک مادر به عهده بگیرد، ژیمناستیک مادر رنج‌ها است و مادر چون حساسیت‌های کودک را می‌شناسد می تواند موفق باشد. اما متاسفانه این آرزو برآورده نشد. البته هیچ انتقادی نمی‌کنم چون نمی‌دانم چطور تشویق و یا تنبیه می‌کنند، چه سیستم آموزشی دارند و یا چه کارهایی کرده‌اند، اما امیدوارم که همه با نیکی اثرگذار بر سر کار باشند.