بزرگنمايي:

راه ترقی - پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که فعالیت‌های انسانی حیات یک‌چهارم از گونه‌های مختلف دنیا به‌خصوص در کشورهای جنوب‌شرق آسیا را درمعرض خطر قرار داده است.

یک‌چهارم از گونه‌های آسیب‌پذیر دنیا با تهدیدهای انسانی مواجه هستند، به‌نحوی‌ که حدود 90 درصد از سکونتگاه‌های آن‌ها به خطر افتاده است و تقریباً 7 درصد از آن‌ها به‌طورکلی تحت‌تآثیر فعالیت‌های انسانی قرار گرفته‌اند. جیمز آلان از دانشگاه کوئینزلند استرالیا می‌گوید: در بخش‌هایی از سکونتگاه‌ها که تحت‌تأثیر فعالیت انسانی قرار گرفته و بدون اقدامات محافظتی رها شده‌ است، تعداد این‌گونه‌ها کاهش خواهد یافت و قطعاً با خطر انقراض مواجه خواهند شد. آلان و همکارانش نقشه‌ی زیستگاه 5,457 پرنده‌، پستاندار و دوزیست سراسر جهان را مشخص کرده‌اند. آن‌ها کره‌ی زمین را به شبکه‌ای از مربع‌های 30 کیلومترمربعی تقسیم کرده و میزان فعالیت انسان در هر بخش (از زمین‌های کشاورزی و مرتع گرفته تا محیط‌های ساخت دست انسان، چراغ‌های روشنایی، شکارکردن، جاده‌ها و راه آهن) را مشخص و حساسیت گونه‌ها به این فعالیت‌ها را تحلیل کردند. مقاله‌های مرتبط
نرخ بی رویه رشد جمعیت و اثرات ناخوشایند زیست محیطی تحقیقات نشان داده است: کاهش سرعت تاثیر انسان بر محیط زیست مهم ترین اصل در حمایت از محیط زیست و بهبود وضعیت فعلی چیست
این اثرات انسانی در 84 درصد از سطح زمین اتفاق می‌افتد و به‌طور متوسط 38 درصد از انواع گونه‌ها تحت‌تأثیر یک یا چند مورد از این اثرات قرار می‌گیرند. دراین‌میان، پستانداران بیشتر از سایر و به‌طور متوسط 52 درصد از انواع آن‌ها درمعرض آسیب بوده‌اند. یک‌سوم از کل گونه‌ها در هیچ‌یک از بخش‌ها اصلاً درمعرض این خطرات انسانی نبوده‌اند. هرچند این یافته‌ها شاید محافظه‌کارانه به‌نظر برسد زیرا به بیماری‌های عفونی که بر جمعیت دوزیستان اثر می‌گذارد یا تغییرات اقلیمی که بر همه‌ی انواع جانداران تأثیر دارد، توجهی نشده است. آلان می‌گوید: درک ما نسبت به خطراتی که پستانداران را تهدید می‌کند (در مقایسه با دوزیستان) بیشتر است. این موضوع شاید بتواند تاحدی توضیح دهد که چرا طبق نتایج این تیم پژوهش، پستانداران بیشتر از سایر گونه‌ها درمعرض فعالیت‌های انسانی هستند، هرچند که به‌نظر می‌رسد به‌طورکلی خطر بیشتری دوزیستان را تهدید ‌می‌کند. پنج کشوری که در صدر کشورهای تحت‌تأثیر فعالیت‌های انسانی قرار می‌گیرند، همگی در جنوب‌شرق آسیا ازجمله مالزی، برونئی و سنگاپور هستند. این کشورها در هر سلول شبکه‌ای به‌طور متوسط 120٫3 گونه را درمعرض خطر قرار داده‌اند،‌ درحالی‌که میانگین جهانی آن معادل 15٫6 است. بیشترین تأثیر مربوط‌به مانگروها و جنگل‌های مرطوب درختان پهن‌برگ در برزیل، مالزی و اندونزی و جنگل‌های خشک درختان پهن‌برگ در هند،‌ میانمار و تایلند می‌شود. جالب است بدانید مناطقی از همین جنوب‌شرق آسیا که گونه‌های موجود در شبکه‌ها اصلاً تحت‌تأثیر قرار نگرفته‌اند، بیشترین سکونتگاه حیوانات دنیا را به خود اختصاص داده‌اند؛ زیرا این مناطق مملو از تنوع‌زیستی و گونه‌هایی هستند که فعالیت‌های انسانی آن‌ها را تهدید نکرده است. تعدادی از این سکونتگاه‌ها عبارت‌اند از لیبریا، جنگل‌های آمازون ، رشته کوه‌ آند، کوه‌های شرقی هیمالیا و مناطق توندرا در عرض‌های جغرافیایی شمالی.