بزرگنمايي:

راه نو- اگر فيلم هايي چون جنگ نفتکش ها، مسافران، بيا با من،  تشکيلات، روزهاي انتظار،در مسير تندباد، سگ کشي، طوفان، کشتي آنجليکا ديده باشيم، به جز حال و هواي خاصي که در فيلم هاي آن دوران بود، چهره اي شاخص و کاراکتري با شاخصه هاي ستاره سينما حضور داشت.
مجيد مظفري بازيگر نام آشنايي است که نيازي به معرفي ندارد، سوابق حضورش جلوي دوربين او را تبديل به دانشگاه بازيگري نموده است.  گفتگوي آريا با اين بازيگر سينما و تلويزيون را در ادامه مي خوانيد:

چگونه وارد دنياي بازيگري شديد؟
زماني  که ديپلم فني گرفتم به استخدام شرکت خاور درآمدم تا بتوانم از اين طريق به آلمان جهت ادامه تحصيل بروم که يکي از دوستانم به نام محسن مرزبان که به تازگي به رحمت خدا رفته است، پيشنهاد کار در تئاتر را داد و اين شد نقطه عطف زندگي من که در واقع مسير زندگي ام را عوض کرد چرا که به آلمان نرفتم و بعد از دو سال هم از کارخانه زدم بيرون و به طور کلي وارد عرصه تئاتر و سينما شدم.
اما کاشف من گروه تئاتر ديگر با حضور خدا بيامرز محمد استاد محمد، هوشنگ توزيع ، فرهاد مجد آبادي عزيز که همگي يک گروه بوديم و کار حرفه اي من از آنجا شروع شد بعد هم به استخدام اداره تئاتر وزارت فرهنگ و هنر سابق درآمدم.

زماني که تازه وارد سينما شديد با حال حاضر چه تفاوت هايي دارد؟
آن دوران به عبارتي دوران شکوفايي سينماي ايران بود ولي در حال حاضر به دليل ضعف سينما کمتر کار کردم البته اين نکته را متذکر شوم با روي کار آمدن دولت تدبير و اميد بارقه هاي از شکوفايي در صنعت سينما دوباره به چشم مي خورد که اميدوارم اين روند طي شود.

دليل اين ضعف را چه ميدانيد؟
بگذاريد شفاف بگويم، سياست هاي اشتباهي که در دولت قبل اتخاذ شد سينما را دچار نخوت کرد.

ارزيابي شما از وضعيت کنوني دنياي بازيگري سينماي ايران چيست؟
به دليل مسائل و مشکلات اقتصادي و نبودن بودجه مناسب براي سوق دادن هنر به سمت شکوفايي، هنرمندان و مسئولان زحمت زيادي متحمل مي شوند ولي در دوران دولت قبل هنري وجود نداشت، سينما دچار بيماري شده بود بدنه سينماي ما بيمار بود نا گفته نماند 3 الي 4 فيلم خوب هم ساخته شد ولي اين مقياس بدنه واقعي سينماي ما نيست. سينماي ملي ما بعد از انقلاب دهه 60 و 70 بود و از دهه 80 فروکش کرد.

چه عواملي را در اين فروکش دخيل مي دانيد؟
سياست گذاري اشتباه و غلط و تفکر مسئول و اعمال نظري که بر سينما مي شود باعث رونق و يا کسادي سينما مي شود.

در اين سال ها تعداي از فيلم هاي داخلي به جشنواره بين المللي راه پيدا کرده اند که موافقين و مخالفين خود را داشته در اين مورد چه نظري داريد؟
دهه 60تا 70سينمايي داشتيم که همگي سعي مي کرديم فيلم را براي مردم بسازيم و اين فيلم ها هم به جشنواره ها راه پيدا مي کردند و موفق به دريافت جوايز هم مي شدند که البته اعتبار جشنواره هم به همين فيلم ها بود در مسير زمان اين سينما تغيير شکل داد تعداي تهيه کننده از اون ور آمدند و يک سري سفارشات خاص دادند. من نمي گويم فقر و بدبختي در جامعه وجود ندارد چرا وجود دارد ولي مسائلي در جامعه وجود دارد که خانوادگي است اين مسائل را نبايد حتما در جشنواره هابه نمايش در آيد در خود کشورهاي توسعه يافته بدبختي و بيچارگي و ناامني وجود دارد و فيلمي که به جشنواره راه پيدا مي کند بستگي به نگرش آن کارگردان دارد که از مملکت خود فيلمي بسازد که باعث سربلندي کشورش شود.

وضعيت ستاره هاي سينما در حال حاضر با زمان جواني خود و دهه 60 و 70 را چگونه مقايسه مي کنيد؟
الان که سينما سوپر استار ندارد انگشت شمار بازيگر خوب داريم که شهرت هم دارند از محبوبيت قابل توجهي هم برخوردارند ولي سوپر استار نيستند. معتقدم در اين مملکت اصلاً سوپر استار و فرهنگ آن را نداشته ايم .
 
تعريف شما از سوپر استار چيست ؟
سوپر استار بودن شيوه خاص خود را دارد شايد اصلا نتوان در کشور در اين راستا تعريفي نمود ولي به نظر من به عنوان مثال به فردي مانند رابرت دنيرو و شيوه و منش زندگي و کار وي بتوان عنوان سوپر استاري اطلاق نمود.
انتخاب نقش هايتان به چه عواملي بستگي دارد؟
خوب مسلما سناريو برآيم خيلي اهميت دارد.

معياري هايي که در انتخاب سناريو به کار مي بريد ؟
تکراري نباشد و خودم را در يک نقش تکرار نکنم معضلات و مشکلات جامعه را به تصوير بکشد و حرفي براي گفتن داشته باشد.

چرا سناريو نويس ها دچار تکرار مي شوند؟
به دليل مسائل اقتصادي است دوم اينکه در حال حاضر تهييه کننده سينما نداريم ما سرمايه گذار داريم.

دليل جذابيت سينما چيست؟
يکي از دلايل جذابيت سينما و بالطبع پيشرفت آن اين است که به طور کلي سينما و هنر زبان معترضي به بدي ها و زشتي ها است وقتي جلوي اين زبان گرفته شود، ديگر کارايي و چيزي براي گفتن ندارد اگر مسئولان خواسته باشند سانسور کنند و همه چيز را پالايش کنند دچار همين سينماي بي معني بي تفاوت و تکراري بي خود مي شويم.

دوست داريد آيندگان مجيد مظفري را چگونه به ياد بياورند؟
من را فراموش نکنند براي من همين کافي است يعني از در منزل که به بيرون قدم مي گذارم مثل حال حاضر که سلام عليک مي کنند بعد هم همين رفتار را داشته باشند.

چه عواملي باعث فراموشي يک هنرمند مي شود؟
متاسفانه جامعه فراموشکار هستند.

چه کار کنيم که حافظه جامعه دچار اين فراموشي نشود؟
اين در واقع به نوعي  بستگي به کيفيت و کميت فعاليت اهالي رسانه در برخورد با هنرمندان دارد که چگونگي برخورد با يک هنرمند در ويترين جامعه جاي بگيرد اينکه رسانه شما که با من در حال گفتگو است چگونه بتواند با مردم و جامعه ارتباط برقرار کند تا درد دل هنرمند به جامعه انتقال يابد به عبارتي واسطه بودن رسانه  بين جامعه و افراد تشکيل دهنده جامعه شامل ورزشکاران ،افتخار آفرينان، هنرمندان ، نخبگان، نويسندگان خيلي مهم است که اين نقش به خوبي بازي شود.
 
خود شما به فکر ساخت فيلم هستيد ؟
خيلي ولي چون سرمايه اي براي ساخت آن ندارم نمي توانم آن را بسازم.

در حال حاضر سينماي ايران کارگردان مولف دارد؟
بله ولي عرصه اي که بتواند خود را بروز دهد مهيا نيست.کارگردان مولف ما کمتر کار مي کنند.خيلي دوست دارند کار کنند ولي سرمايه وجود ندارد.