بزرگنمايي:

راه ترقی - تعادل / « تصویرسازی مطالبات کارگران » عنوان سرمقاله روزنامه تعادل به قلم حمید حاج اسماعیلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
بعد از دیدار روز گذشته رهبر انقلاب با موضوع مطالبات کارگران و دورنمای رونق بازار کسب و کار و بهبود وضعیت کارگران بیش از هر زمان دیگری مطرح شده است. به نظرم دستیابی به مطالبات و خواسته‌های واقعی کارگران یکی از موضوعاتی است که می‌تواند در طراحی راهبردهای آینده کشور موثر باشد. مهم است که داده‌های اطلاعاتی دقیقی در اختیار مقامات ارشاد کشور قرار داده شود. امروز بزرگ‌ترین مشکل کارگران بحث معیشت و دستمزد آنهاست. این نیاز به خاطر تورم بالا، نوسانات پی در پی و گرانی‌های فزاینده‌ای است که فضای کشور را در بر گرفته است. کارگران در تامین نیازهای روتین و عادی خود و بهره‌مندی از یک مسکن حداقلی اجاره‌ای با دشواری‌های فراوانی روبه‌رو هستند.امکان اینکه خانواده‌ها با این حقوق و دستمزد بتوانند زندگی خود را بگذرانند دور از ذهن است. بنابراین اولویت اساسی کارگران، بهبود وضعیت معیشت است . ‌ای کاش تشکل‌های کارگری مطالبات و نیازهای خود را در طول سال با رهبری در میان بگذارند و گلایه‌هایی که از دولت دارند، مطرح کنند تا مطالبات بر هم تلنبار نشوند. رهبری در رابطه با کارگران دو موضوع مهم را مطرح کردند، نخست اینکه اشاره کردند اگر حال کارگران خوب باشد، حال و احوال کشور هم خوب است. ایشان به خوبی می‌دانند که جمعیت کارگران و خانواده‌های‌شان نیمی از جمعیت کشور را شکل می‌دهد. 
خواسته‌های کارگران، تفریح کارگران، آموزش کارگران و رفاه کارگران، شرایط کشور را مطلوب می‌کند. باید پرسید چرا دولت به این جامعه مهم جمعیتی توجه نکرده و مطالبات آنها را پاسخ نمی‌دهد؟ رهبر از سوی دیگر به نقش کارگران در تحقق شعار سال اشاره و تحرک مطلوب این قشر را باعث جهش تولید ارزیابی کردند. ایشان کارگران را به دو دسته تقسیم‌بندی کردند و کارگران را در رده‌های مختلف تولید ارزیابی کرده و گروهی دیگر را کارآفرین دانستند.ایشان اعلام کردند، کارگران موتور بازار کار هستند، موجب توسعه کشور، باعث تولید و افزایش ثروت کشور و...هستند. اینها عبارات مهمی بود که توسط ایشان اشاره شد و نقش برجسته کارگران را در اتمسفر اقتصادی و راهبردی برجسته کردند. همه این موارد، یعنی زندگی اقتصادی و حال خوب کارگران امروز توسط دولت مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است. امروز کارگر ایرانی اوضاع مناسبی ندارد و نمی‌تواند به خواسته‌های خانواده‌اش پاسخ دهد. از سوی دیگر نقش کارگران در بازار کار، مشکلات بازار کار و سه‌جانبه‌گرایی با بی‌تفاوتی دولت روبه‌رو شده است. رهبری به خوبی به این ضرورت‌ها و خطاب به مسوولان تاکید کردند که باید زمینه تحقق این دو مطالبه مهم را فراهم کنند. در کنار این ضرورت‌ها لازم است زمینه حضور کارگران در جامعه، اقتصادی و بازار کار فراهم شود. 
در عین حال اگر قرار است کارگران توانایی و ابزار لازم برای پیگیری مطالبات خود را کسب کنند باید تشکل‌های کارگری به صورت مستقل و استاندارد در ایران شکل بگیرد. اگر مشارکت کارگران، شادابی و نشاط آنها و... در تولید و ایجاد ارزش افزوده برای کشور می‌خواهیم باید اجازه دهیم نهادهای کارگری به صورت مستقل و دموکراتیک شکل بگیرد. این ضرورت نیاز امروز ایران است. اگر دولت می‌خواهد از مردم به عنوان گزاره‌ای اثربخش در توسعه کشور استفاده کند باید زمینه فعالیت نهادهای صنفی، مدنی و کارگری فراهم شود. این نهادها باید به عنوان شرکای اجتماعی دولت پذیرفته شوند. اگر به این بایدها توجه نشود، شک نکنید که خلأهای موجود عمیق‌تر شده و شکاف‌ها بیشتر می‌شود. نهایتا باید تاکید کرد محور مطالبات کارگران ابتدا معیشت است و در ابتدا دستمزد کارگران باید ترمیم شود. از سوی دیگر حضور کارگران در بازار کار باید به رسمیت شناخته شود. یعنی باید با احترام با آنها صحبت شود. در میز مذاکره به صندلی و کرسی آنها احترام گذاشته و به رسمیت شناخته شوند.