بزرگنمايي:

راه ترقی - تسنیم /تقابل بالانشینان لیگ برتر نمایی کامل از فوتبال ایران است که در بسیاری از مسابقات لیگ نه تنها بار فنی ندارد بلکه در ابعاد فرهنگی هم دچار چالشی جدی است.
دومین روز از هفته بیست و پنجم لیگ برتر تنها 87 روز با مسابقه نیمه نهایی ایران و قطر در جام ملت‌های آسیا فاصله داشت. 4 تیم بالانشین لیگ برتر ایران که یا مدعی قهرمانی‌اند یا کسب سهمیه، عایدی جز صفر - صفر و حواشی پررنگ نداشتند. دو مسابقه تراکتور - استقلال و پرسپولیس - سپاهان به لحاظ فنی موضوع قابل اشاره‌ای نداشت و کمتر کارشناسی می‌تواند درباره مسائل تاکتیکی این 2 دیدار اظهار نظری داشته باشد.
تیم‌های بالانشین لیگ برتر ایران، به جای ارائه بازی هجومی، تعریف نقشه‌های مختلف برای گلزنی و استفاده از پتانسیل بازیکنان ترجیح دادند احتیاط کامل را در دستور کار قرار دهند. اگر چه حساسیت بالاست اما واقعاً دلیل نمی‌شود که در 180 دقیقه چند صحنه خطرناک هم روی دروازه‌ها خلق نشود. همین موضوع باعث شد برخی کارشناسان تقابل تیم‌های رده بالای ایران را بازی ترسوها خطاب کنند. این در حالی است که هواداران با هزار امید و آرزو و صرف هزینه برای تماشای بازی زیبا راهی ورزشگاه شدند؛ غافل از اینکه همانند مجموعه تهی در ریاضیات، خبری از فوتبال زیبا نبود.
شاید قشنگ‌ترین نقد درون خانوادگی فوتبال را محرم نویدکیا نسبت به کیفیت پایین بازی‌های لیگ برتری داشت که گفته بود: «فکر می‌کنم دنیای تساوی‌ها و صفر - صفرها تمام شده است. ما شاید الان معتقدیم که در کشورمان جواب می‌دهد و نبازیم طوری نیست، ولی برای مثال در دنیا ژاوی را برای نتایج و پیروزی‌های یک صفر تحت فشار قرار می‌دهند، چرا که با فلسفه بارسلونا دیگر همخوانی ندارد. به همین دلیل در دنیا برای فوتبالی پول خرج می‌کنند که مردم لذت ببرند. فوتبالی که بِکش بِکش باشد و صفر - صفر، مردم برای آن پول هزینه نمی‌کنند.»
با این اوصاف باید گفت از خروجی فوتبالی که بازیکن بیشتر از مسابقه، حواسش به جار و جنجال باشد، بازیکن ملی‌پوش یا لژیونر به ندرت خارج می‌شود. این یک اصل مهم است که ترسوها جایی در فوتبال روز دنیا ندارند و به آنها جام نمی‌دهند. نمونه قابل بیان دستاورد عملی بازی ترسوها، تقابل نمایندگان کشورمان مقابل رقبای عربستانی‌ها در لیگ قهرمانان آسیا بود که به دلیل برخی باورهای غلط از پیش بازنده شدیم. این در حالی است که العین امارات با رقم و هزینه‌ای نسبتاً معقول مقابل دو غول عربستانی سربلند از زمین خارج شد.
مشکل لیگ برتر ایران اما تنها مختص به مسائل فنی نیست. سبک بازی ترسوها به دلیل اینکه در زمین مسابقه جذابیتی ندارد، نیازمند جار و جنجال و حواشی خود ساخته است. با این اوصاف به سکوها هم تنش و خشونت تزریق می‌شود. در چنین حالتی شاهد رفتارهای بسیار زشتی از هواداران هر دو تیم پرسپولیس و سپاهان بودیم؛ خشونت عیان و فرهنگ رفتاری نامناسبی که باعث جابه جایی سکوی بانوان هوادار شد. بدترین آن پیرمرد سپاهانی و بی‌ادبی بود که توهین زشتی به بانوان هوادار کرد و البته از سوی کمیته انضباطی 10 سال محروم شد، محرومیتی که باید دید با توجه به مشکلات فراوانی که در کنترل و ورود تماشاگران به ورزشگاه وجود دارد، چگونه اعمال می‌شود.