چاپ

راه نو- نشريه پراودارو (روسيه) در گزارشي با عنوان "حمله موشکي ايران عليه سوريه: آيا تهران واشنگتن را به چالش مي کشد؟ " نوشت:
در سوريه تشديد مرحله اي روابط از راه رسيده است که احتمال دارد، به مناقشه مستقيم ميان آمريکا و ايران منجر شود. براي نمونه، واشنگتن و تهران دست به حملات نظامي متقابل در سوريه زده اند. در ابتدا، ائتلاف به سرکردگي آمريکا هواپيماي جنگنده ارتش دولتي سوريه را در منطقه شهر رقه، واقع در شمال اين کشور، منهدم کرد. دولت دمشق اين رويداد را به عنوان «تجاوز آشکار» ارزيابي کرد و همچنين، آمريکا را به تباني با تروريست هاي داعش (سازمان ممنوع اعلام شده در روسيه) متهم کرد.
اما آيا اين اتفاق تصادفي بوده است که در همان روز، ايران موشک هاي بالستيک ميان برد خود را عليه پايگاه هاي تروريست ها در شرق سوريه پرتاب کرد؟ جالب اين است که از زمان پايان گيري جنگ ايران و عراق در سال هاي ١٩٨٨ – ١٩٨٠ ميلادي، اين نخستين حمله موشکي ايران عليه خاک کشور ديگر مي باشد.
مي توان گفت که اين اقدام نظامي تهران در خاک سوريه – هشداري به واشنگتن بوده است. فرماندهي نظامي ايران به دونالد ترامپ تفهيم مي کند که ارتش ايران اجازه نخواهد داد تا تلاش هاي آمريکا براي سرنگوني دولت کنوني دمشق به دست مخالفان مسلح سوريه به نتيجه برسد. آيدين مهدي اف و سعيد غفوراف، تحليلگران نشريه «پراودا رو»، اين و ديگر مسائل را در برنامه «گفتگو» بحث و بررسي کردند.
- آيا مي توان اين دو رويداد در سوريه را به يکديگر ارتباط داد؟
- به نظر من، در حال حاضر، در آمريکا اوضاع کاملاً روشن است: آنان در جنگ سوريه شکست خورده اند. تمامي حمايت هاي مالي آمريکا از شورش سوريه فقط هدر دادن پول بوده است و اکنون، اين کشور بايد بي سر و صدا خود را از اين جنگ کنار بکشد. ما بارها، گفته ايم که آمريکايي ها در اين خصوص، نقطه نظر يگانه اي ندارند: اينجا هم مشي رئيس جمهور اين کشور مطرح است و هم مشي اعمالي از سوي شرکت هاي نفتي و بانکي و نيز مشي افرادي که ادامه جنگ در روسيه به نفع منافع مالي، شخصي و شغلي شان مي باشد. آنان با تمام قدرت در صدد مفسده جويي و دامن زدن به اين جنگ مي باشند. کاري که آمريکايي ها مي کنند – مفسده جويي با هدف ناگزير کردن ترامپ براي درگير شدن در اوضاع خاور نزديک و ممانعت از تفکر پيرامون چگونگي توقف ناوگان نظامي – دريايي چين است.
- اگر حملات صورت گرفته به وسيله موشک هاي «توماهاوک» را مقايسه کنيم، در آن صورت بايد گفت که حمله اخير، مفسده جويانه تر بوده است، زيرا هدف از پرتاب موشک هاي «توماهاوک»، دادن پاسخ به حملات به اصطلاح شيميايي بوده است. در صورتي که در اين مورد، آمريکايي ها بدون کمترين انگيزه اي به منطقه اي نفوذ کردند که در ميان روسيه، ايران و ترکيه تقسيم شده است. اين مفسده جويي آشکار است.
- در اينجا، موضوع اصلي - ممانعت از کار توطئه گران آمريکايي در راستاي ناگزير کردن ترامپ براي تسليم شدن در برابر اين مسخره بازي است. در اين زمينه، موضع روسيه به نظر بسيار صحيح و عاقلانه مي رسد. ما مي گوييم: «بيش از اين به کارهاي خود ادامه ندهيد». آمريکا بايد در داخل کشور تکليف خود را روشن کند. البته، کسي به زندان نخواهد افتاد، اما به موقعيت شغلي بسياري از افراد ضربه وارد خواهد شد.
- جنگ ايران و عراق نيز کاملاً بي معنا بود و در آن ايام، بيش از يک ميليون نفر از سربازان عراقي و ايراني کشته شدند. اکنون، ايران مي خواهد با حملات موشکي خود چه چيزي را نشان دهد؟ آيا اين کشور مي خواهد به امريکايي ها تفهيم کند که اينجا حيطه منافعش است؟
- در دولت جمهوري اسلامي ايران، در ميان نيروهاي مختلفي، مبارزه بسيار دشواري در جريان است. افرادي هستند که مي گويند: «بچه ها ما بايد براي برقراري صلح در کل منطقه تلاش کنيم». و برخي از افراد نيز هستند که برعکس، مي گويند، تا زماني که به عنوان مقدمه، با توسل به حملات مسلحانه آمريکا را بر سر جايش ننشانيم، نمي توان با اين کشور به توافق رسيد. حملات موشک هاي بالستيک را نيز بايد از اين جنبه ارزيابي کرد: افرادي که معتقدند، با آمريکا نمي توان به توافق رسيد، تصميم گرفته اند، به آمريکايي ها نشان دهند که آنان در ضديت با ايران در منطقه، دليل موجهي ندارند.
- در هفته گذشته، ستاد کل ارتش روسيه از زبان يکي از ژنرال هاي خود اعلام کرد که آمريکايي ها با داعش دست به يکي کرده اند: آنان نه فقط، در نابودي داعش ما را ياري نمي دهند، بلکه نحوه کار را به «دولت اسلامي» مي آموزند و آنان را به سوي آن مناطقي که قواي دولتي سوريه حضور دارند، هدايت مي کنند. گفتني است که در چنين شرايطي، وزارت دفاع روسيه حتي، نمي تواند اطلاعات خود را در اختيار آمريکا قرار دهد، زيرا آنان اين اطلاعات را به داعش منتقل مي کنند. در حال حاضر، داعش براي آمريکا چه اهميتي دارد؟
- داعش – مشکل کوچکي است. به نظر من، در واشنگتن در خصوص داعش کسي فکر نمي کند، زيرا همه فقط در انديشه پکن، مسکو و ديگر مسائل هستند. من به طور کامل، اطمينان دارم که تمامي آن افرادي که تاکنون، به نمايندگي از آمريکا در منطقه خاور نزديک حضور داشته اند، ارتباطشان را با دولت آمريکا از دست داده اند. آنان تلاش مي کنند، بازي خود را پيش ببرند، تلاش مي کنند ترامپ را براي جنگ مسلحانه ترغيب کنند، اما اين کار چندان آساني نيست.
قواي روسيه هدف راهبردي اصلي خود را در سوريه اجرا کرده اند: به کشورهاي ناتو و آمريکايي ها اجازه نداده اند، کاري را که در ليبي انجام داده اند، در سوريه نيز انجام دهند، و اجازه نفوذ نيز به آنان نداده اند. به نظر من، بعد از آن که ما در اين جنگ مداخله کرديم، سوري ها رفتارشان فقط با روس ها بهتر شد. و اين بسيار خوب است.
- و اما اگر ايران تصميم به حمله به مناطقي را داشته باشد که بر حسب اتفاق، پنج مشاور نظامي آمريکايي و يا افرادي از سازمان سيا نيز در آنجا حضور داشته باشند، چه؟ آيا اين خطر مطرح است که جنجالي در گيرد و آمريکا ايران را به اقدام به جنگ متهم کند؟
- فکر نمي کنم. آمريکايي ها در سوريه بيش از روس ها کشته داده اند و آنان هرگز، به خاطر اوضاع سياست داخلي خود به اين موضوع اعتراف نمي کنند، زيرا در آن صورت مشخص مي شود که در آنجا، سازمان سيا در عمل، بدون اجازه ترامپ عمل مي کند.
ايراني ها بسيار عاقل، حيله گر و فريبکار هستند و آنان از قبل، تمامي گزينه ها را حساب کتاب مي کنند و مي دانند که هر کدام از نيروهاي سياسي در واشنگتن چگونه واکنش نشان خواهند داد. من در اين وضعيت تهديد واقعي نمي بينم.