راه ترقی- امسال از ابتدای فصل تابستان، بخش‌های مختلف کشور با
محدودیت‌هایی آبی مواجه شده‌اند و همین موضوع، بحران کشور را در حوزه آب
ملموس‌تر می‌کند؛ در این میان دولت دوازدهم با شعار مدیریت مصرف کار خود را
در بخش آب آغاز کرد که تاکنون نیز با اقدامات انجام شده گام‌های خوبی در
کشور برداشته شد اما همچنان این بحران پابرجاست و در کشور رخ نمایی می کند.
براساس ارزیابی صورت گرفته در سال جاری از میان 1157 شهر کشور
حدود 334 شهر با جمعیت 34 میلیون نفر در شرایط تنش آبی هستند که از این 34
میلیون نفر حدود 17 میلیون نفر در وضعیت قرمز تنش آبی قرار دارند که با
مصوبه هفته گذشته دولت 1000 میلیارد تومان برای اجرای 1195 پروژه در 280
شهر کشور به منظور کاهش تنش آبی در نظر گرفته شده است.
در حال حاضر 44 درصد جمعیت کشور بدون تنش آبی،
17.1 درصد درمحدوده تنش آبی زرد، 11 درصد در محدوده تنش نارنجی و 27.9
درصد نیز در وضعیت تنش آبی قرمز قرار دارند. حال اگر بخواهیم این عدد را
براساس تعداد شهرها بگوییم باید گفت تعداد شهرهایی که دارای تنش آبی هستند
زیاد نیست؛ چراکه 71.1 درصد از شهرها (به لحاظ تعداد) هیچ تنش آبی ندارند،
اما شهرهایی که دچار تنش آبی هستند 66 درصد جمعیت شهرها را تشکیل می‌دهند.
مجموعاً در سه محور زرد، نارنجی و قرمز از 1157 شهر، 334 شهر
تنش آبی دارند که بیشتر آنها در محور زرد و قرمز قرار گرفته‌اند و کار
شرکت‌های آب و فاضلاب این است که این شرایط را در فصل تابستان مدیریت کنند
که البته برای این مسئله نیز راهکارهایی درنظر گرفته شده است.
به طور کلی شهرهایی که بیشترین تنش آبی برای آنها پیش‌بینی
شده نظیر اصفهان، بندرعباس، بوشهر، شیراز، کرمان، مشهد و تقریباً تمام
شهرهای استان اصفهان و یزد است که به نظر می‌رسد در فصل تابستان با
چالش‌های بزرگ آبی مواجه شوند.
یکی از موضوعانی که کارشناسان و مسوولان آبی مادام برآن
متمرکز می شوند بحث اصلاح اقتصاد آب است که در دولت فعلی مورد تجه بیشتری
قرار گرفته و در تمام محافلی که سخن از آب می شود موضوع اقتصاد این کالای
گران بها نیز مطرح است و وزیر نیرو نیز به طور مرتب به لزوم افزایش قیمت این کالا اشاره می کند.
همچنین عباس سروش معاون آب و آبفای وزیر نیرو اصلاح تعرفه و
جریمه را یکی از اقدامات وزارت نیرو می داند و معتقد است که قیمت باید به
تدریج واقعی شود، عنوان کرد: گرچه قیمت آب به نسبت قیمت واقعی
بسیار پایین است اما باید به درآمدهای مردم نیز توجه شود. لذا بنده معتقد
به اصلاح الگوی مصرف هستم یعنی کسانی که آب بیشتری مصرف می‌کنند، هزینه
بیشتری را پرداخت کنند و مشترکانی که به صورت عادی مصرف می‌کنند حداقل قیمت
را بپردازند.
منابع آب به‌طور یکنواخت در سراسر جهان توزیع نشده است و تنها
کشورهای محدودی (کمتر از 10 کشور) با کمبود آب شیرین مواجه نیستند. بسیاری
از کشورها از جمله ایران با بحران آب دست و پنجه نرم می‌کنند. در چنین
شرایطی کنترل مصرف و تغییر الگوهای مصرف آب در حوزه‌های مختلف اعم از شرب،
صنعت و کشاورزی حائز اهمیت است.