چاپ

راه ترقی- امیر دژاکام توجه به تئاتر دینی را یکی از مهمترین شیوه های تولید آثار نمایشی در بین هنرمندان کشورمان دانست و گفت: به دلیل سیاست‌های مختلف مدیریتی و به ویژه برخی سخت‌گیری‌ها و خطوط قرمز، بسیاری از هنرمندان تئاتر در مواجهه با مفاهیم دینی برای تولید آثار نمایشی، یا سمت کلیشه ها حرکت می کنند و یا به سبب همان سخت‌گیری‌ها قید حضور و فعالیت در تئاتر دینی را می زنند.
کارگردان نمایش‌های «با دهانی پر از سیب» و «رویاهای خلیج فارس» ادامه داد: مخاطبان در عصر حاضر، به دلیل نگاه، بینش، آگاهی و دانش گسترده خود از مفاهیم موجود و درک متفاوتی که نسبت به زندگی دارند نیازمند تنوع و نگاه‌های متفاوت به آثار هنری هستند.
وی افزود: درست بر همین اساس است که با وجود مضامین بسیار گسترده در مبانی مذهبی کشورمان، شاهد تکرار آثار تئاتری با رویکرد و مفاهیم دینی در خیل تولیدات این گونه نمایشی هستیم و به همین سبب می‌توان ادعا کرد که از دریای مفاهیم مذهبی، هنرمندان تئاتر ما تنها به قطره ای برای ارایه به مخاطب اکتفا کردند.
کارگردان نمایش‌های «پرده‌های نیلگون» و «باران» با تاکید بر این مساله که تئاتر دینی یکی از مهمترین بسترهای انتقال ارزش‌ها و مفاهیم ملی و معنوی در فرهنگ هر جامعه ای به شمار می‌رود، تاکید کرد: در این نکته شکی وجود ندارد که مخاطبان برای دریافت مضامین مختلف به شکل بالفعل همواره آماده پذیرش مسایل هستند؛ اما برای تبدیل این ظرفیت بالفعل به نگاه بالقوه نیازمند خلاقیت، جسارت و در نهایت تولید اثری با کیفیت و خارج از کلیشه‌های مرسوم و آشنا برای مخاطبان هستیم.
وی ادامه داد: خوشبختانه با پیروزی انقلاب اسلامی در طی 40 سال اخیر شاهد رشد بسیار مطلوبی در زمینه نگاه هنرمندان شاخه‌های مختلف از جمله فعالان حوزه تئاتر به مفاهیم دینی در خلق آثارشان هستیم؛ اما اگر بخواهیم تولید آثار نمایشی دینی را با نقطه ایده‌آل و هدفی که مدنظر هنرمندان و مسئولان به شکل توأمان قرار دارد با شکل آثار تولیدی و ارائه آنها به مخاطبان بسنجیم، باید بگوییم که هنوز با آن نگاه ایده آل فاصله زیادی داریم.
به گفته کارگردان نمایش‌های «پسر کارون» و «مرد نیک»، یکی از اصلی‌ترین دلایل در ایجاد این فاصله، عدم تطبیق متون و نمایشنامه‌های تولید شده در عرصه تئاتر دینی به عنوان نخستین سنگ بنای تولید یک اثر نمایشی است. در حقیقت نمایشنامه نویسان و هنرمندان این عرصه از یک سو به دلیل ضعف در مقوله پژوهش و مطالعه و تحقیق در منابع موجود و از سوی دیگر خطوط قرمز و برخی سختگیری هایی که در ارایه مفاهیم مذهبی از سوی مسئولان وجود دارد کمتر به سمت تولید تئاترهای خلاقانه با مفاهیم مذهبی حرکت کردند. به دلیل همین نگاه مبتنی بر کلیشه است که مخاطبان در ارتباط گیری با این گونه نمایشی همواره با آسیب هایی مواجه هستند
دژاکام با بیان آنکه مانند بسیاری از هنرمندان تئاتر با نگاه مناسبتی به تولید هرگونه اثر نمایشی مبتنی بر مفاهیم ملی و مذهبی مخالف هستم، افزود: داشتن نگاه مناسبتی در حقیقت مهمترین چشم اسفندیار تولید آثار هنری در کشور به شمار می رود؛ چرا که به محض مواجهه مخاطب با مفهوم نگاه مناسبتی در تولید آثار هنری از جمله تئاتر، ذهن او به سمت کلیشه های موجود در شکل گیری این دست از آثار حرکت می کند. در حقیقت این رفتار در همان گام نخست به نوعی انقطاع میان مخاطب و هنرمند منتج می شود. اما اگر در جریان تولید آثار تئاتر دینی در کشورمان نگاهی خلاقانه با چاشنی استمرار وجود داشته باشد، شکی وجود ندارد که مخاطبان از این دست آثار نیز مانند سایر گونه‌های نمایشی استقبال گسترده‌تری خواهند داشت.