چاپ

راه ترقی- 13 آبان های سرنوشت ساز در دوره معاصر را می توان به سه برهه پیش از انقلاب اسلامی، در بحبوحه انقلاب و پس از آن تقسیم کرد.

**13 آبان 1343 ؛ تبعید امام خمینی(ره) به ترکیه
نخستین 13 آبان سرنوشت ساز به سال 1343 و زمانی که حضرت آیت الله خمینی (ره ) توسط محمدرضا پهلوی به ترکیه تبعید شد باز می گردد.
حضرت آیت الله خمینی (ره) که فعالیت های انقلابی و ضد رژیم خود را از سنین جوانی آغاز کرده و بارها به خاطر آن مورد بازخواست و تهدید قرار گرفته بود در تاریخ 4 آبان 1343 که مصادف با تولد محمدرضا پهلوی و همچنین ولادت حضرت فاطمه(س) بود، در منزل خویش در شهر قم به ایراد سخرانی و صحبت درباره لایحه کاپیتولاسیون برای مردم پرداخت. اگرچه شاه از طریق نماینده ای که فرستاده بود خاطر نشان کرده بود که ایشان راجع به آمریکا و اسرائیل و همچنین علیه شخص اول مملکت صحبت نکنند اما حضرت امام(ره) بدون اعتنا به این نکات به ایراد سخنرانی پرداختند و به از دست رفتن عزت و عظمت ایران و ارتش اشاره و در سخنانی تند مفاد کاپیتولاسیون را مصداق پست بودن ایران و ایرانی نسبت به سگ های آمریکایی دانستند و دست به دامان علمای نجف و قم در بررسی و لزوم توجه به این شرایط شدند.
این سخنان باعث خشم محمدرضاپهلوی و تغییر رویه برخورد با حضرت آیت الله خمینی(ره) شد بنحوی که در ساعاتی ابتدایی صبح روز چهارشنبه 13 آبان 1343 ایشان را دستگیر و مستقیما به فردوگاه مهرآباد فرستادند؛ جایی که با یک فروند هواپیمای نظامی حضرت امام(ره) را به آنکارا منتقل کردند.

**13 آبان 1357 ؛ روز دانش آموز
دومین 13 آبان سرنوشت ساز به سال 1357 باز می گردد، روزی که تنها سه ماه پیش از تغییر حکومت، شلیک گلوله به دانش آموزانی که در اعتراض به حکومت محمدرضا پهلوی در محوطه دانشگاه تهران جمع شده بودند، منجر به کشته شدن 56 نفر و مجروح شدن تعداد زیادی از تجمع کنندگان که شامل مردمی به جز دانش آموزان نیز بودند، گردید.
این روز که در تاریخ ایران با نام «جعفر شریف امامی» و «دولت آشتی ملی» که او ایجاد کرد در آن برهه تاریخی پیوند خورده است. در این اتفاق به دلیل بسته بودن درهای دانشگاه تهران، امکان فرار دانش آموزان کاهش و تعداد کشته شدگانشان افزایش یافت. حرکت ناجوانمردانه ای که خشم و انزجار عمومی را بیش از پیش برانگیخت و به نقطه عطفی در حرکت مردمی به سمت انقلاب بدل گردید این اتفاق بعد از جمعه 17 شهریور 1357 یا همان جمعه سیاه که یکی دیگر از اقدامات منفور دولت شریف امامی بود به دومین لکه ننگ دولت آشتی ملی و حکمت محمدرضا پهلوی تبدیل گشت.
این روز بعدها و در تاریخ 16 بهمن 57 در تاریخ جمهوری اسلامی به روز دانش آموز تغییر نام داد و بعد از آن در تقویم رسمی به همین نام ثبت گردید.

*13 آبان 1358 ؛ تسخیر لانه جاسوسی
یکی از بحث برانگیزترین و جنجالی ترین اتفاقات سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی در روز13 آبان 1358 و در کمتر از یکسال از سالگرد انقلاب اسلامی رقم خورد.
بر این اساس، 13 آبان 1358 که در ادبیات ایران روز تسخیر لانه جاسوسی و در ادبیات خارج از ایران به بحران گروگانگیری در ایران مشهور است، روزی بود که تعدادی از فعالان دانشجویی اسلامی و مشهور به دانشجویان پیرو خط امام، به سفارت آمریکا در ایران حمله کردند و 66 دیپلمات این کشور را گروگان گرفتند. گروگان هایی در حبس 444 روزه که در نهایت با قرارداد الجزایر آزاد شدند، به یکی از مباحثات پرمناقشه برای آمریکا و ایران بدل شد و رابطه این دو کشور را برای همه ساله ای بعد تحت تاثیر آنچه که جاسوسی این دیپلمات ها برای آمریکا در ایران خوانده شد، قرار دادند.

**13 آبان 1397 ؛ همدلی و همبستگی ملی در برابر استکبار
با گذشت 40 سال از حادثه ی تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، کشته شدن دانش آموزان توسط حکومت دست نشانده آمریکایی و تبعید حضرت امام(زه ) به دلیل اعتراض به کاپیتولاسیون یا لایحه حمایتی آمریکاییان در ایران، آمریکا با بازگرداندن تحریم ها علیه ایران و همچنین افزایش آنها در حیطه بین الملل، نشان داد که هنوز 13 آبان های خصومت آمریکایی علیه ایران به پایان نرسیده است.
مذاکراتی طولانی که از میانه ریاست جمهوری «حسن روحانی» در ایران و «باراک اوباما» در آمریکا با نام توافق جامع و نهایی هسته‌ای وین یا برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام ، در تاریخ 23 تیر 1394 آغاز گردید و پس از بازبینی های نهایی در سه مرحله، در نهایت یکشنبه 26 مهر 1394 مورد پذیرش واقع شد و در تاریخ شنبه 26 دی 1394 به اجرا درآمد؛ اگرچه باعث خوشحالی مردم ایران بابت روند رو به بهبود اوضاع اقتصادی و همچنین گامی مثبت در جهت آرامش و صلح جهانی تلقی گردید اما پس از اتمام دوران ریاست جمهوری باراک اوباما و روی کار آمدن «دونالد ترامپ» نادیده گرفته شد و ترامپ در 18 اردیبهشت 1397 از این توافق خارج و بازگشت به تحریم های سابق را وعده داد.
وعده هایی که به آنها عمل کرد و تحریم هایی که علیه ایران اعمال شده است و البته همزمانی آن با 13 های آبان که جلوه گری ضربات مستقیم آمریکایی ها علیه ایران در همیشه تاریخ بوده اند و در نوع قابل توجه است.
تحریم های آمریکا علیه ایران سابقه ای 40 ساله دارد و 10 روز پس از انقلاب اسلامی از جانب «جیمی کارتر» رئیس جمهور وقت اعمال شد که در آن زمان و با نام تهدید ایران علیه امنیت ملی، سیاست خارجی و اقتصاد آمریکا همه دارایی ها و منافع تحت مالکیت ایران در کشور را مسدود کردند.
در تمام این سالها آمریکا به عنوان کشوری که نه مرز مشترک و نه فاصله جغرافیایی اندکی با ایران دارد همیشه به بهانه منافع خود، تهدید امنیت ملی از جانب ایران و اخیرا با نام صلح جهانی، صلح و آرامش منطقه را به هم زده است. آرامش ما را به بهانه آرامش جهان گرفته است اما در همیشه تاریخ محکوم بوده است. کشوری که تاکنون با تحریم هاش نتیجه مطلوبش را نگرفته و به رغم سختی ها و سنگ اندازی هایی که برای ایران و در عرصه بین المللی ایجاد کرده است اما همچنان به دنبال بیشتر ضربه زدن است. حرکتی که تاریخ گواه شکست و عدم موفقت آن است.
این همزمانی با 13 آبان را باید به فال نیک گرفت که در راستای توطئه های همواره و همیشگی این کشور، ایران توانسته است تا به موقع ضربات را شناخته و برایشان چاره جویی کند. ضرباتی که آمریکا هرگز نتوانسته نتیجه مطلوبش را در ایران بگیرد و به نظر می رسد که تنها روسیاهی این زغال برایشان خواهد ماند.