چاپ

راه ترقی- گروه‌های کوچک تئاتری که اجراهای خود را بدون هیاهو در سالن‌های کوچک خصوصی و در برخی موارد بدون امکانات و تجهیزات مناسب به صحنه می‌برند و هر روز با موانع اجرایی مواجه می‌شوند ضعیف و ضعیف‌تر می‌شوند و بی‌صدا و بی آنکه توجهی را جلب کنند در سرازیری حذف شدن از صحنه‌های تئاتری افتاده‌اند.
سعید شیشه‌گر این روزها نمایش «تنها چیز قطعی» نوشته دانکن مک لین را در عمارت نوفل‌لوشاتو به صحنه می برد با بیان اینکه به دلیل تبعیض‌های موجود، حرف‌های گروه‌های کوچکی مثل ما شنیده یا اهمیتی به آن داده نمی شود، اظهار داشت: حذف یکی از بازیگران از سوی شورای نظارت تنها چند روز مانده به اجرا ضربه بزرگی به اجرای ما زد.
وی افزود: مدتی طولانی بدون هیچ حمایتی سالنی را اجاره کردیم که پرداخت هزینه‌های آن از توان گروه کوچکی که درآمدی از تئاتر ندارند خارج بود؛ در حالی که گروه‌های پر سر و صدای دیگر سالن تمرین را به رایگان در اختیار می‌گیرند و درآمد فراوانی نیز از اجراهای خود به دست می آورند و پس از آن از مظلوم بودن تئاتر و بی توجهی به آن نیز سخن می‌گویند.
کارگردان نمایش «نمی دونم فردا چی میشه» با انتقاد از آنچه که «سختگیری‌های شورای نظارت برای گروه‌های تازه کار و کوچک تئاتر» خواند، عنوان کرد: وظیفه این نهاد مشخص اما سیستم آن ناقص است زیرا ما مدت‌ها پیش از اجرا تمامی جزئیات نمایش را در اختیار آنها گذاشتیم و نمایش نیز بازبینی شد اما دو روز پیش از اجرا تاییدیه را پس گرفتند در حالی که چند نفر همان نامه را پاراف کرده بودند.
شیشه‌گر تصریح کرد: در روزگاری که کشور به سمت سیستم الکترونیکی می‌رود مرکز هنرهای نمایشی تاییدیه‌های خود را به صورت شفاهی می‌دهد و این سیستم نیازمند تغییر است.
وی همچنین با ابراز بی‌اطلاعی از حذف یکی از بازیگران یک شب پیش از اجرای نمایش، گفت: بازیگر نمایش ما را حذف کردند و بعد از آن هم پیشنهاد دادند که شخصیت زن داستان را برداریم تا با مشکل کمتری مواجه شویم در حالی که من به عنوان کارگردان به این شخصیت داستان احتیاج داشتم.
شیشه‌گر همچنین با ابراز امیدواری برای اجرای کارهایی کیفی روی صحنه تئاتر کشور، گفت: این روزها به ندرت شاهد آن هستیم.
وی خاطرنشان کرد: حذف گروه‌های کوچک، تعیین هدف درآمدزایی برای سالن و نبود حمایت به تئاتر آسیب می‌رساند.
این کارگردان همچنین در مورد نمایش خود گفت: نمایشنامه «تنها چیز قطعی» از دانکن مک لین موضوع مرگ دارد که تجربه قطعی هر انسانی است و همه ما می دانیم که روزی با مرگ مواجه خواهیم شد اما نمی دانیم که در آن زمان چه اتفاقی برای همه ما رخ می دهد و یا در چه جغرافیا و محیطی قرار خواهیم گرفت.
وی افزود: این نمایش مینی مالیستی تجربه‌ای برای مخاطب است تا در این کنش قرار بگیرد زیرا مرگ جذابیتی ابهام‌آمیز برای انسان دارد.
این کارگردان جوان با بیان اینکه برای اجرا دغدغه‌ای تئاتری داشتم خاطرنشان کرد: انتخاب این موضوع نیز تنها برای طرح مساله‌ای در ذهن مخاطب بود؛ مرگ سرنوشتی قطعی در انتظار بشر است در در زندگی دنیوی که همه چیز در آن نسبی است.
شیشه‌گر خاطر نشان کرد: از اجرای این نمایش با موضوع مرگ بازخورد خوبی گرفتم و ایجاد کنش را در مخاطبان خود مشاهده کردم.