چاپ

راه ترقی- محمدرضا منصوری بر لزوم ایجاد امید و نشاط در جامعه تاکید کرد و گفت: شاید تصور این باشد که ایجاد امید و نشاط صرفا از طریق تفریح و بازی حادث می‌شود اما طبق آموزه‌های دینی، بزرگترین تفریح و نشاط «کار» است و اگر کسی عاشق «کار» و «تلاش» باشد بالاترین لذت را از زندگی می‌برد.

این عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس «بیکاری» را از اصلی‌ترین دلایل ناامیدی و بی‌نشاطی جوانان به ویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی دانست و افزود: جوانان‌مان از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند اما چون دانشگاه‌ها سنخیتی با بازار کار ندارند و دانشجویان نوعا فاقد هر مهارتی هستند نمی‌توانند جذب بازار کار شوند این مسئله موجب تحت‌الشعاع قرار گرفتن امید و نشاط در آنان می‌شود، وقتی این جوانان نمی‌توانند امید و نشاط را از طریق یافتن یک شغل مناسب تجربه کنند به ناچار به سرگرمی‌های کاذب رو می‌آورند و به تدریج گرفتار انواع آسیب‌های اجتماعی می‌شوند.

وی تاکید کرد: ضعف دانشگاه‌ها در آموزش مهارتهای شغلی و همخوانی نداشتن با انواع نیازهای بازار کار حلقه مفقوده نظام آموزش عالی کشور است. کار باید از نظام آموزش و پرورش و نظام آموزش عالی اصلاح شود به این منظور گروه‌های کارشناسی و متخصص باید با آسیب‌شناسی مکانیزم آموزش در کشور راههای ایجاد پیوند بین بازار کار و نظام آموزش عالی را شناسایی و برای پیاده‌سازی آن در ساختارهای دولتی و غیردولتی، مکانیزم اصلاح نظام‌های معیوب را به مدیران و کارگزاران کشور پیشنهاد و پیگیر تحقق آنها شوند.

نماینده مردم ساوه در مجلس به تاثیر تولید، اشتغال پایدار و صادرات در امید و نشاط سرمایه‌های اجتماعی اشاره کرد و افزود: ملتی حق خوب زندگی کردن دارد که تولید، صادرات و درآمد داشته باشد. خیلی طبیعی است وقتی ملتی درآمد و صادرات نداشته باشد وضع زندگیش بدتر می‌شود و گرفتار خمودی و ناامیدی می‌شود. به نظر بنده ایران راحت‌ترین نقطه دنیا برای کارآفرین شدن جوانان است.