چاپ

راه ترقی- کمال الدین پیرموذن : زمان آن فرارسیده که دولت به‌ جای نفت به مردم تکیه بزند و از ذخایر دانش، آگاهی، فنون و تجربه آنان بهره گیرد. مردم فقط عامل مشروعیت نیستند بلکه آنان منشأ آگاهی، دانش و اطلاعاتند. بنابراین نه تنها دولت مردم ‌سالاری حقیقی باید در اعمال حاکمیت خویش به رأی مردم تکیه کند بلکه در دنیای امروز دولت کارآمد نیز دولتی است که به دانش، آگاهی و اطلاعات مردم به عنوان سرمایه بنگرد، به آن تکیه زند و از آن به نیکی بهره گیرد. در شرایط فعلی، دولت چاره‌ای جز تغییر ساختار نظام اقتصاد کشور و تجدیدنظر و بازنگری در برنامه‌های اقتصادی ندارد.

همچنین با شرایطی که اکنون اقتصاد ایران درگیر آن است، بهترین و تخصصی‌ترین کابینه‌ها نیز حداقل در کوتاه‌مدت قادر به ایجاد تحول اساسی نیستند. دولت باید مسوولانه و مجدانه همه اندیشه‌ها را به میدان کشاند و به همه تجربه‌ها فراخوان دهد. بی‌شک بدون مشارکت موثر و واقعی مردم، حل مشکلات حاد اقتصادی کشور میسور نیست.

وزارتخانه ‌ها به رغم ظاهرشان بر مردم ‌سالاری استوار نیستند و فرآیند مشارکت موثر کارشناسی در تصمیم ‌سازی در آنها مختل است. فرآیند مشارکت عمومی را دولت و مجلس به ‌ویژه تیم اقتصادی دولت باید به ‌نحوی شایسته در تصمیم ‌سازی تجربه کند. همانطور که اقتصاد مولد آلمان با تغییر سیاست‌های اقتصادی جنگی به سیاست‌های پیشروانه و تولیدمحور از ویرانه‌های جنگ سر برآورد در ایران نیز با رقابتی کردن فضای اقتصادی کشور، توجه عملی به رویکردهای صنعتی مدرن و تدوین سیاست‌های داخلی پایدار و مقاوم می‌توان این موفقیت را تجربه کرد.

در شرایط فعلی بقای شرافتمندانه کشورها مستقیما به میزان توانمندی ‌شان در علم و تکنولوژی بستگی دارد؛ بنابراین دولتمردان باید از دیدگاه عالمان جوان و سالخورده اقتصاد بهره کافی و وافی بگیرند. عموم صاحب ‌منصبان نباید حکومت برخلاف قانون اساسی، اراده عمومی و توصیه‌ های بزرگان مبنی بر رعایت صرفه‌جویی و جلوگیری از ریخت و پاش در تصویب بودجه‌های کشور، سیاستی برخلاف سیاست ‌های کلان نظام دایر بر هدایت بودجه به نفع طبقات کم‌درآمد ملت و محرومیت ‌زدایی در کشور پیش گیرند. بلکه لازم است جلوی میدان‌داری خواص غیرضرور در تاراج منابع خزانه کشور را بگیرند.دولت و نمایندگان ملت باید همه اهتمام خویش را در حل مشکلات معیشتی عموم ملت و حل معضلات اقتصادی جامعه به ‌ویژه در بحث تورم، گرانی و بیکاری آحاد مردم مصروف کنند. اقتصاد مقاومتی که همانا مقاومتی پویا در رسیدن به اهداف ملک و ملت است به جد مورد پیگیری قرار گیرد.

بی‌تردید توسعه پایدار و متوازن در بخش‌ های مختلف جامعه با شناخت عموم پتانسیل‌ها، مزیت‌های اقتصادی و سرمایه‌ گذاری و بهره‌ برداری از آنها به طور عام و با شکل‌گیری توسعه پایدار در منابع حیاتی آب کشور به طور خاص امکان‌پذیر است و این وقتی میسر است که ضمن مطالعه درباره میزان و نحوه برداشت از آب مناطق، مطالعه لازم جهت حفظ اکوسیستم و تامین آب آشامیدنی و کشاورزی استان‌های کشور نیز صورت پذیرد. طرح آمایش سرزمینی هم نه صرفا با توجه به چند شهر و قطبی نمودن کشور که باعث تشدید مشکلات کشور شده بلکه با توجه به استعدادها و قابلیت‌های عموم شهرستان‌ها و استفاده بهینه و تخصیص عادلانه منابع محدود کشور باید جهت به فعالیت درآوردن پتانسیل بالقوه آنها صورت پذیرد تا بتوان استعدادهای نهفته و عظیم را در شهرستان‌های کشور بارور کرد.