چاپ

راه نو- رايان کاستلو، در گزارشي در هافينگتون پست به تحليل رويکرد ترامپ در قبال ايران و برجام پرداخت.
نويسنده گزارش خود را اين گونه آغاز کرده است:
آمريکا [لطفاً] کمربندهاي ايمني خود را ببنديد. دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا است و هيچ کس به طور دقيق نمي داند که با قدرت تازه خود [در سمت رئيس جمهور] چه خواهد کرد و پي آمدهاي تصميم گيري هاي او چه خواهند بود. طبق صفحه اينترنتي جديد کاخ سفيد، دولت ترامپ از «ديپلماسي استقبال خواهد کرد..... و بيرون از آمريکا به دنبال دشمن نخواهد گشت و اگر دشمنان قديمي آمريکا دست دوستي دراز کنند، خوشحال هم خواهد شد. بايد گفت، اين ها اهداف خوبي هستند، با وجود اين، بايد گفت، ورود ترامپ به جنگ ديگري، مانند جنگ با ايران، فوق العاده پر هزينه خواهد بود.
خوشبختانه، ترامپ، رئيس جمهور، دوران زمامداري خود را هنگامي آغاز مي کند که در رابطه با برنامه هسته اي ايران با تصميم گيري هاي عاجلي درباره جنگ و صلح مواجه نيست و از اين نظر بايد ممنون فعاليت هاي کوشا ودقيق دولت اوباما بود که با تفاق شرکاي بين المللي خود براي دستيابي به توافق جامع هسته اي با ايران با اين کشور مذاکره کرد با اين هدف که از ابعاد برنامه هسته اي ايران بکاهد و آن را مشمول بازرسي هاي سرزده قرار دهد. ايران، طبق توافق، به پيروي از تعهدات هسته اي خود ادامه مي دهد و اين پرسش اصلي مطرح مي شود که آيا دولت ترامپ يا کنگره جديد، با لغو يک جانبه اين توافق - يا به سبب حمايت از تدابيري که دستاوردهاي امنيتي حاصل از اين توافق را با خطر مواجه مي سازد - بحران تازه اي خواهد آفريد.
ترامپ مي تواند به شعارهاي ضد - دخالت گرايي خود در طول کارزار انتخاباتي پايبند باقي بماند و [بر اجراي] اين توافق نظارت کند. چندين نفر از کساني که ترامپ از آنان در زمينه مسايل امنيت ملي حرف شنوي دارد - از جمله جيمز ماتيس، وزير دفاع، و باب کورکر، رئيس کميته روابط خارجي سنا، درباره خروج از توافق هسته اي ايران هشدار داده اند که امر مثبتي تلقي مي شود. اين افراد به ظاهر تشخيص مي دهند که لغو سريع توافق هسته اي، خطر آزاد کردن ايران از قيد و بندهاي نظارتي و محدوديت هاي بين المللي را در بر داشته و ما را از متحدين خود دور مي سازد و به جز گزينه جنگ، گزينه هاي اندکي را براي برطرف ساختن نگراني هاي ناشي از توليد سلاح هسته اي توسط ايران باقي خواهد گذاشت.
البته، شعارهاي ضد - مداخله گرايانه ترامپ در کارزار انتخاباتي تا حد حمايت از توافق هسته اي با ايران پيش نرفت. او از آن به مثابه توافقي بد انتقاد کرد، براي نمونه، در ماه سپتامبر که کنگره سرگرم بررسي توافق هسته اي بود، با حضور در گردهم آيي تي پارتي، در خارج از پايتخت، توافق ايران را توافقي بد ناميد. در حالي که ترامپ در مواقعي گفته که توافق ايران را پاره نخواهد کرد و دوباره درباره آن مذاکره خواهد کرد (رويکردي که البته مورد حمايت طرف هاي ديگر مذاکره کننده قرار نگرفت)، اما دشمني او نسبت به ايران به بيرون از قلمروي هسته اي تعميم يافته است. وعده او مبني بر اين که کشتي هاي ايراني که چند وقت يک بار عليه ناوهاي آمريکايي دست به اقدامات تحريک آميز مي زنند، غرق خواهد کرد، موضوعي که بدون [نياز به] اصلاح و تجديد نظر درباره توافق هسته ايران، جرقه جنگ با ايران را خواهد زد.
علاوه بر اين، شمار آنهايي که در کابينه ترامپ و تشکيلات وسيع تر امنيت ملي جمهوري خواهان شخصيت هاي بازدارنده محسوب مي شوند به مراتب بيش از جنگ طلب ها در ايران است، آنها افرادي هستند که درک عميقي درباره عملکرد واقعي توافق هسته اي ندارند. سناتور تام کاتن (جمهوري خواه- ارکانزاس)، نويسنده نامه به رهبران ايران در سال ٢٠١٥، به آنها هشدار مي دهد که رئيس جمهور بعدي مي تواند هر توافق مربوط به دوران باراک اوباما را لغو کند و معتقد است که ترامپ اين کار را انجام خواهد داد.
تام کاتن گفته است: «من معتقدم توافق هسته اي به پايان عمر خود رسيده است»، چون ترامپ چندان درباره محتوي خود توافق هسته اي جدي نيست و همين موضوع شايد عاملي شود که آيت الله ها هم از آن فاصله بگيرند، اما من در ضمن مي دانم که او قصد مقابله با.......تهاجم منطقه اي ايران و پروژه اي سلطه گرانه [امپرياليستي] ايران در خاورميانه را دارد» و جداي از اغراق درباره طرح ها و «پروژه امپرياليستي» ايران، دليل کافي براي چنين باوري وجود دارد که ترامپ اين مسير را در پيش خواهد گرفت. همان طور که کاتن مي گويد، او افرادي را در تيم امنيت ملي خود جمع کرده است که مشتاق مقابله با ايران هستند.
آن طور که کاتن پيش بيني کرده است، اگر اين توافق لغو شود، برنامه هسته اي ايران از قيد و بندها رها خواهد شد و نظارت بين المللي بر تأسيسات هسته اي ايران به شدت کاهش خواهد يافت و فشار تحريم ها بر اين کشور تا حدوذي تأثير خود را از دست خواهد داد. در حالي که ترامپ به احتمال از توافق بهتري صحبت خواهد کرد، اما ديگر آن اعتماد مورد نياز براي حفظ و تداوم مذاکرات وجود نخواهد داشت. هيچ زمامدار ايراني با دولت ترامپ درباره مسايل هسته اي مذاکره نخواهد کرد، چه برسد به اين که توافقي را که به نفع آمريکا است، امضا کند و اين مسئله ترامپ، تاجر مسلک و ستاره سابق شوهاي سرگرم کننده را با تصميمات بسيار دشواري مواجه خواهد ساخت. آيا او مي پذيرد که ايران برنامه هسته اي خود را پيش ببرد و به شکل بالقوه به سمت ساخت قابليت هاي غير قابل رديابي سوق دهد و در نتيجه بتواند به توانمندي هسته اي برسد؟ يا اين که او گزينه خطرناک نظامي تقليل دهنده توانمندي هاي هسته اي ايران را دنبال خواهد کرد و در نتيجه، ايران را تندروتر خواهد ساخت و در مسير اين جاده نيز براي جلوگيري از نوسازي برنامه هسته اي ايران هيچ اقدامي انجام نخواهد داد؟ ترامپ با وجودي که گفته در خارج به دنبال دشمن نخواهد گشت، اما امکان دارد که اشتباهات جنگ عراق با ايران را تکرار کند
براي قانونگذاران حاضر در کنگره که مخالف حمايت آمريکا از برجام هستند، بيش از هر زمان ديگر اهميت دارد که از طرح هر گونه مصوبه بد در اين زمينه خودداري کرده و ترامپ را براي پيروي از توافق هسته اي ايران تحت فشار قرار دهند. اگر اجازه داده شود که تنش ايران - آمريکا دوباره به قلمروي هسته اي سرايت کند، گزينه هاي ديگري جز جنگ باقي نخواهد ماند اما از قرار مشاوران ترامپ هيچ تمايلي براي يافتن گزينه هاي ديگر از خودشان نشان نمي دهند.