چاپ

راه نو- روزنامه واشنگتن تايمز در گزارشي با عنوان « ايران براي مقابله با هواپيماهاي بدون سرنشين، يک دستگاه پارازيت مستقر کرده است» نوشت: ايران يک سلاح ضد پهپاد جديد- دستگاه پارازيت به شکل تفنگ- مستقر کرده است. رژيم (ايران) مي گويد که اين دستگاه بطور الکترونيکي و بصورت خودکار مي تواند جنگنده هدايت شونده از راه دور را از خلبان فرمانده خود جدا کند و حتي مي تواند برنامه هاي آن را تغيير دهد. اين توسعه و تحول مي تواند براي آينده جنگ هواپيماهاي بدون سرنشين مهم و قابل توجه باشد. وسايل هوايي بدون سرنشين در برنامه ريزي هاي ضد آمريکايي از سوي ايران و ساير طرفهاي متخاصم، اکنون بيشتر از هميشه مورد توجه قرار گرفته است. ارتش آمريکا معمولا، هواپيماهاي بدون سرنشين جاسوسي بر فراز خليج فارس و همچنين بيشتر از همه به عراق و سوريه اعزام مي کند. ايران پهپادهاي انتحاري را آزمايش و مستقر کرده است و گفته است که اين پهپادها مي تواند عليه ناوهاي آمريکايي که در تيررس نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي است، شليک شود.
ژنرال جوزف ووتل که رياست فرماندهي ستاد مرکزي ارتش آمريکا و نظارت عمليات خليج فارس را برعهده دارد، در اين باره گفت: در ميان چندين نوع سلاحي که ايران به منظور جلوگيري از ناوها و کشتي هاي تهديد کننده اعزام کرده است، پهپادها نيز به چشم مي خورد. ژنرال ووتل پنجشنبه در جلسه کميته نيروهاي مسلح مجلس سنا گفت: شيوه اي که آنها (پهپادها) بر ما تاثير مي گذارند اين است که آنها به ايران اين قابليت را مي دهند که هرکجا که بخواهند مي توانند از قايقهاي سريع السير خود استفاده کنند، مي توانند از موشک هاي کروز، رادارها و پهپادها استفاده کنند تا بطور بالقوه بر مناطق خاص مسلط شوند. در عراق و سوريه، دولت اسلامي عراق و شام معروف به داعش، در تنظيمات و پيکر بندي دوباره هواپيماهاي بدون سرنشين در دسترس براي جاسوسي و حمله به نيروهاي ائتلافي تحت حمايت آمريکا مهارت بيشتري يافته و در اين زمينه متخصص شده است.
براساس فيلم هاي تبليغاتي که دولت اسلامي داعش منتشر مي کند، (تروريستهاي) داعش بمب هاي کوچکي در اختيار دارد که به دقت آنها را بر روي مردم و وسايل نقليه در داخل و اطراف موصل در عراق مي ريزد. ارتش آمريکا دائماً در عراق و سوريه، پهپادهاي پرداتور (به معني درنده) و ريپر (به معني دروگر) براي شکار و بمباران تروريستهاي دولت اسلامي، وسايل نقليه و نيز مخفيگاه آنها به پرواز در مي آورد.
اين روزنامه مدعي شد: ايران عميقا در عراق درگير است و در حال هدايت هزاران شبه نظامي شيعه هاي مختلف عليه دولت اسلامي است و محتاطانه آمريکايي ها را که در همسايگي آنها به عنوان مشاوران نيروهاي عادي عراقي فعاليت مي کنند، زيرنظر دارد. اين وسيله بدون سرنشين کوچک در دست جا مي شود و مسدودکننده سيگنال (jammer ) است و مي تواند عليه آمريکا استفاده شود.
نتايج يک تحليل کارشناسي از دفتر مطالعات نظامي خارجي ارتش آمريکا در کانزاس نشان مي دهد: اين وسيله که شبيه به يک تفنگ است قادر است بر روي يک هواپيماي بدون سرنشين قفل گذاري کند و راههاي ارتباطي آن را مسدود نمايد.
در اين تحليل با استناد به اطلاعات ايران آمده است: هنگامي که دستگاه بر روي يک هواپيماي بدون سرنشين قفل مي شود، اپراتور آن ديگر تحت کنترل نخواهد بود. همچنين گزارش شده است که اين دستگاه قابليت هک کردن و به طور بالقوه تغيير مسير دادن هواپيماي بدون سرنشين مورد هدف را دارد. علاوه بر اين، قابلت هک کردن آن ممکن است سبب شود که کاربر دستگاه، پهپاد را به سلامت به روي زمين بنشاند.
يک سخنگوي نظامي آمريکايي در عراق گفت که هنوز هيچ گزارشي مبني بر استفاده ايران از دستگاههاي پارازيت ضد پهپاد در اينجا منتشر نشده است.
کارشناسان دفتر مطالعات نظامي خارجي ارتش آمريکا مي گويند که تهران به زودي به جاي خريد تانک هاي روسي از يک تانک جنگي جديد به نام کرار (نخستين تانک پيشرفته بومي کشور) رونمايي مي کند. ايران به دنبال واردات کالاهاي با تکنولوژي بالا است. سوء ظني که وجود دارد اين است که تهران به گونه اي در قطعات خارجي مهندسي تمرکز کرده است که مي خواهد بعدا آنها را در داخل کشور توليد کند.
دفتر مطالعات نظامي خارجي ارتش آمريکا اعلام کرد: تمايل ايران براي مهندسي معکوس (فرايند کشف اصول تکنولوژيکي يک دستگاه، شيئ يا يک سيستم) توليدات خارجي ممکن است در نهايت سبب سکوت مقامات نظامي روسي و چيني نسبت به خرد بلند مدت براي فروش محصولات با فناوري بالا به ايران شود. در بخش دريايي، ايران تلاش مي کند تا با ساخت قايق دو بدنه به عنوان سکويي براي بالگردها و نظاميان خود، دسترسي خارج از خليج (فارس) را نيز براي خود توسعه دهد.
مايکل روبين کارشناس امور خاورميانه نيز در اين باره گفت: محدوده عملياتي ايران از خليج فارس به محدوده هاي وسيع تر - اقيانوس هند شمالي، خليج عدن، درياي سرخ و شايد حتي درياي مديترانه- تغيير کرده است و به دنبال تقويت قابليت هاي تدارکاتي خود است و به همين دليل قابليت هاي ساخت قايق دو بدنه ايران بسيار حايز اهميت است.