بزرگنمايي:

راه نو- جعفر قنادباشي، تحليلگرمسائل خاورميانه،در گفتگو با خبرنگار سياست خارجي آريا در تحليل خود از پيامدهاي روي کار آمدن وليعهد جديد عربستان در منطقه گفت: انتخاب محمد بن سلمان به وليعهدي جديد عربستان پيامدهاي داخلي و منطقه اي را در پي دارد. به دليل آنکه عرف معمول در انتخاب وليعهد جديد شکسته شد، اين امر موجبات کاهش مشروعيت رژيم آل سعود در داخل عربستان را به دنبال دارد. با کاهش مشروعيت سيستم پادشاهي و افزايش رقابت ميان شاهزادگان تجربه نشان مي دهد که مخالفان از اين فرصت استفاده مي کنند و تحرکات بيشتري از سوي مخالفان در داخل عربستان و حتي در رده هاي نظامي و اجرايي ممکن است صورت گيرد و نارضايتي ها شدت يابد. از آنجا که محمد سلمان وزير دفاع و از قدرت نظامي برخوردار است و روحيه جنگي دارد ممکن است فضا را در داخل عربستان به سمت امنيتي شدن بکشاند که به طبع آن شمار مخالفان و زندانيان افزايش پيدا مي کند. به قدرت رسيدن محمد بن سلمان در ازاي پرداخت باج سنگين به ترامپ و خريد اسلحه بوده است که اين موضوع مردم عربستان را بسيار خشمگين مي کند. مسئله ديگري که موجب نارضايتي در داخل عربستان مي شود دوستي وليعهد با ترامپ است. ترامپ يک شخصيت منفور در جهان است و دوستي محمد بن سلمان با ترامپ ناخشنودي مردم را به دنبال دارد به ويژه آنکه ترامپ دوست اسرائيلي هاست و با ميانجي اسرائيلي ها به منطقه آمد.
اين کارشناس در ادامه افزود: در سطح منطقه نيز به لحاظ آنکه زمام امور عربستان را افرادي غير قابل پيش بيني، سبک مغز در دست گرفته اند که با زد و بند با آمريکايي ها روي کار آمده اند، اعتبار عربستان کاهش پيدا مي کند. وليعهد جديد عربستان از سابقه خوبي در منطقه برخوردار نيست. محمد سلمان با به راه انداختن جنگ دوساله يمن يک کارنامه ضد انساني از خود بجاي گذاشته است. از سويي ديگر شکست هاي پي در پي عربستان در سوريه و عراق چهره محمد سلمان را در منطقه بسيار مخدوش کرده است. همچنين برخوردي که با امير قطر شد موجب شد شوراي همکاري خليج فارس از هم بپاشد. بحران قطر و واگرايي و شکاف در شوراي همکاري خليج فارس حاصل بي خردي محمد سلمان است.
جعفر قنادباشي در ادامه اين گفتگو به بررسي احتمال جنگ ميان ايران و عربستان پرداخت و گفت: اگر چه برخي رويارويي نظامي ميان ايران و عربستان را محتمل مي دانند اما چندين مسئله بازدارنده درگيري نظامي با ايران است؛ نخست شکستي که آل سعود و حاميان آن در جنگ يمن متحمل شدند. اگر جنگ يمن در کار نبود و يا آنها پيروز اين جنگ مي شدند، احتمال رويارويي نظامي با ايران افزايش پيدا مي کرد. دوم توان موشکي ايران و حمله موشکي اخير ايران به مقر تروريست هاي تکفيري در سوريه اين پيام را به غرب و کشورهاي منطقه داد که ايران مي تواند به سرعت برنامه هاي نظامي خود را عملياتي کند. سوم سرمايه گذاري هاي نفتي غرب در خليج فارس امکان درگيري نظامي را بسيار کاهش مي دهد. اگر جنگي در خليج فارس اتفاق بيفتد نفت گران مي شود که اين امر براي اروپايي ها ناخوشايند است. وقوع جنگ در خليج فارس سرمايه گذاري کشورهاي اروپايي را در قطر، عربستان و امارات به خطر مي اندازد.
اين کارشناس سياسي در پايان خاطرنشان کرد: محمد سلمان جنگ طلب است و دشمني با ايران را آغاز کرده  و گفته است که بايد جنگ را به داخل ايران بکشانيم که تحقق اين هدف او با موانع کمي مواجه نيست. ارتش عربستان در داخل اين کشور ناراضي است. همچنين خلبان هايي که در اختيار دارند اندک است و ناچارند از خلبان هاي اجاره اي استفاده کنند. لذا اين عوامل احتمال جنگ را بسيار کاهش مي دهد. اگر چه کشورهاي فرانسه، انگليس و آمريکا به عربستان و برخي کشورهاي عربي اسلحه و تسليحات مي فروشند اما تمايلي ندارند يک دوره طولاني جنگ در منطقه رخ دهد و نفت و گازي صادر نشود، تمام اروپا متکي به سوخت اين منطقه است.