بزرگنمايي:

راه نو- هشتم شوال سالروز واقعه جانگداز تخريب بارگاه ملکوتي و باشکوه ائمه هدي (ع) به دست عناصر وهابيت کوردل و بي خرد است. کوته فکران و معاندان وهابي، واقعه بسيار تلخ تخريب قبور فرزندان نبي مکرم اسلام محمدمصطفي(ص) و نيز تحريم عرض سلام و ارادت و دوستي به ساحت آن بزرگواران را در حالي رقم زدند که شخص رسول گرامي اسلام در طول عمر با برکت خود، سفارش به «مودّت في القربي» را مکرراً توصيه نمودند.

در خصوص حادثه تخريب قبور أئمه بقيع فرقي بين جيش ابرهه و کار وهابيت نيست

آيت الله جوادي آملي به مناسبت اين واقعه جانسوز مي گويد: در خصوص حادثه جانگداز و تلخ و رقت‌بار تخريب قبور پربرکت ائمه بقيع که به دست وهابي‌ها انجام شد اين نکته اهميت دارد که هيچ فرقي از اين نظر بين جيش ابرهه و اين وهابي‌ها نبود چرا که آنها آمدند کعبه را خراب کنند و اينها هم آمدند با امامت بجنگند ولي نشد! خذلهم الله تعالي. درست است که چهارتا آجر را برداشتند اما بالأخره امامت سرِ جايش محفوظ ماند. شرق عالم و غرب عالم را معارف وجود مبارک امام باقر و امام صادق(عليهم السلام) ، امام سجاد و امام مجتبي(عليهم آلاف التحية و الثناء) فرا گرفته است. ان‌شاءالله با گسترش اسلام ناب و عاقل شدن مردم حجاز، جريان توهّم و يخ‌بسته وهابيت هم رخت برمي‌بندد و جريان توسل و شفاعت براي آنها حل مي‌شود.

اهل‌بيت (ع) مظاهر کامل «ذو رحمةٍ واسعة» ووارثان «رحمة للعالمين» هستند

وي در تشريح مقام والاي اهل بيت(عليهم السلام)، ايشان را سرچشمه هاي رحمت الهي برشمرده و مي گويد: اهل‌بيت (عليهم‌السلام) مظاهر کامل «ذو رحمةٍ واسعة» ووارثان «رحمة للعالمين» هستند. لذا چشمه‌هاي رحمت در خانه‌هايشان مي‌جوشد و از آنجا جاري شده، به ديگران مي‌رسد. بنابراين، درس رحمت، عطوفت، گذشت و مهرباني بي‌منت را بايد از مکتب آنان آموخت؛ زيرا احسان و انعام انسان‌ها به يک‌ديگر معمولا ً با انتظار مقابله به مثل، انتظار تشکر و... همراه است، ليکن ترحم و تفضّل اهل‌بيت (عليهم‌السلام) صرفاً براي خداست و انتظار مقابله به مثل، تشکر و تقدير از هيچ کس ندارند، يعني همان گونه که خداي سبحان با رحمت عامّه و واسعهٴ خويش موجودات را خلق کرده، نيازمندي‌هاي آنها را برآورده مي‌کند و از کسي انتظار پاداش و تشکر ندارد،آنان نيز چون مظاهر رحمت عامّهٴ خداوندند حوايج مادي و معنوي مخلوقات الهي را برآورده مي‌کنند و از کسي انتظار پاداش و تشکر شخصي ندارند. نه تنها در مورد رسالت، شعارشان ﴿قل لا أسئلکم عليه أجراً﴾ است، بلکه در مورد اِطعام و احسان نيز مي‌گويند: ﴿إنما نُطْعمکم لوجه الله لا نريد منکم جزاءً ولا شکوراً﴾؛ فقط براي رضاي خدا شما را اطعام مي‌کنيم و از شما نه توقّع جزا و پاداش داريم و نه انتظار تشکر و تقدير. يعني همان‌گونه که «حبّاً لله» خدا را عبادت مي‌کنند، ساير اعمال و افعالشان را نيز فقط «حباً لله» انجام مي‌دهند.

آيت الله جوادي آملي در خصوص لزوم محبّت و مودّت اهل بيت(ع) و راهکار دستيابي به آن معتقد است: خداوند به انسان فرمود در برابر من، مسئوليت تو اين است که بايد عبادت کني و مسئوليت شما در برابر خلفاي من و جانشينان من اين است که به اينها علاقه داشته باشي:﴿لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي﴾ فرمود اجر رسالت من زحمات ديني من اين است که شما دوست اينها باشيد خب ما چطور دوست اينها باشيم يعني چون اينها مثلاً مظلوم‌اند ما براي مظلوميت اينها گريه بکنيم خب اينکه از غير ما هم ساخته است!

محبت بدون معرفت ممکن نيست

وي مي افزايد: لذا علاقه يک مبادي علمي دارد و اگر آدم به آن مبادي رسيد علاقه پيدا مي‌شود اگر آن مباني را پيدا نکرد علاقه حاصل نمي‌شود؛ محبت بدون معرفت ممکن نيست و معرفت هم اگر در حد عقل باشد علاقه مي‌شود عقلي، در حد وهم باشد علاقه مي‌شود وهمي، در حد خيال باشد علاقه مي‌شود خيالي، در حد حس باشد علاقه مي‌شود حسي، اين‌چنين نيست که علاقه عميق عقلي با معرفت خيالي و وهمي و حسي حاصل بشود، طرح خطبه نوراني حضرت زهرا(سلام الله عليها) بر اين بود که معرفت ما را عقلي بکند قهراً محبت ما هم مي‌شود عقلي.

آسيب جدي تفرقه بين مسلمين

آيت الله مظاهري نيز با اشاره به آسيب هاي تفرقه در جهان اسلام مي گويد: بدخواهان اسلام  از ديرباز دريافتند که اتّحاد کلمه و وحدت جامعۀ اسلامي باعث زنده‌ نگه‌داشتن اسلام است و مي‌تواند موجب قدرت گرفتن مسلمانان شود. بنابر اين اقدامات اختلاف افکنانۀ خود را گسترش دادند و سرعت بخشيدند. در صد سال گذشته، امثال آتاتورک را در ترکيه، رضاشاه را در ايران و آل سعود را در عربستان به قدرت رساندند و با اختلاف افکني مذهبي، مسلمانان را به جان يکديگر انداختند و با تقدّس زدايي از مسلمانان و کمرنگ کردن حيا، عفّت و غيرت در آنان، بر آنها سلطه فرهنگي پيدا کردند.

وي معتقد است: ايجاد گروه‌هاي افراطي و خشونت‌طلب، نظير القاعده و داعش، متأثّر از اختلاف بين مسلمين است. بسياري از اختلاف‌هاي موجود در سوريه، مصر، بحرين، ترکيه و نيز برخي از نقاط ايران، ناشي از اختلاف افکني و ايجاد تفرقه از سوي دشمنان اسلام است.  طراحان نقشه شوم براندازي اسلام، امروزه به گونه‌اي احساسات دسته‌اي از جوانان جاهل را تحريک مي‌کنند که آنان ‌آدم‌کشي را فضيلت مي‌دانند و به عنوان عمليّات انتحاري و با قصد ورود به بهشت، خود و ديگر مسلمانان را به خاک و خون مي‌کشند!

وي مي گويد: اختلاف موجود بين ممالک اسلامي، نقطه ضعفي براي آنان به شمار مي‌رود و باعث نفوذ و پيشروي دشمنان شده است. زماني به اسم بدعت زدايي، اقدام به تخريب قبور ائمّه بقيع«سلام‌الله‌عليهم»مي‌کنند و زماني ديگر، عدّه‌اي از افراد جاهل و خشن و نفهم را براي رسيدن به بهشت! تحريک مي‌کنند که به مسلمانان ديگر هجوم ‌برند و آنان را قتل عام ‌کنند. برخي نيز با بستن مواد منفجره به خود و انجام عمليات‌ انتحاري، زنان و کودکان و مردم بي‌گناه بسياري را به قصد و اميد ثواب، به کشتن مي‌دهند!

تخريب قبور ائمّۀ بقيع(ع) در اثر اختلاف

آيت الله مظاهري معتقد است: نفوذ دشمن در جوامع اسلامي، تنها به خاطر قدرتمندي آنان در تبليغات نيست، بلکه اين جوامع اسلامي هستند که فريب نيرنگ‌هاي نيرنگ بازان را مي‌خورند و خود را بازيچۀ دست آنان قرار مي‌دهند. آل سعود، پس از به قدرت رسيدن و تثبيت موقعيّت خود در عربستان، دست به تخريب بقيع زدند. مشکل آنان صرفاً بقيع و گنبد و بارگاه نبود، بلکه آنان از تشيّع هراس داشتند و با تخريب بارگاه و قبور ائمّۀ بقيع، دل شيعيان را سوزاندند.

وي ادامه مي دهد: پشت پردۀ اين حرکت زشت و ناپسند، سياست بازان انگليسي بودند. آنان با پيش گرفتن سياست اختلاف‌افکني، هر روز نفوذ خود را در ممالک اسلامي گسترش دادند و به استعمار کشورهاي خاورميانه پرداختند. حضور صهيونيست‌ها در قلب خاورميانه نيز در همين راستا صورت گرفت. آنان براي تضعيف مسلمان‌ها، ابتدا بخشي از املاک آنان را با قيمت خوب خريداري کردند و پس از آن، با هر وسيله‌اي اعمّ از تطميع، تحريص و تهديد، نفوذ و اعمال قدرت خود را گسترش دادند و براي خود، يک مملکت صهيونيستي پديد آوردند.  هدف اساسي آنان از اين اقدامات، تصاحب تمام خاورميانه و بهره‌برداري از منابع و منافع سرشار آن بود.

آيت الله مظاهري مي گويد: بسياري از مصائبي که بر کشورهاي اسلامي وارد مي‌شود، ريشه در بي‌توجّهي به فرامين قرآن شريف دارد. قرآن کريم به‌طور مکرّر به مسلمانان دستور مي‌دهد با هم متحد باشند، حرکت‌هاي دشمن را در نظر بگيرند، در مقابل دشمنان، متفرّق نباشند، هوشياري خود را حفظ کنند و به جان يکديگر نيفتند. اگر در جامعه‌اي اتّحاد نباشد و تفرقه حکم‌فرما شود، دست عنايت خداوند متعال از سر ان جامعه برداشته مي‌شود. وقتي دست عنايت الهي برداشته شود، همه به جان يکديگر مي‌افتند و به تخريب شخصيّت همديگر مي‌پردازند و در آخر هم استکبار جهاني بر سر همه آنان مسلّط مي‌شود. در حالي که اگر مسلمانان کشورهاي اسلامي واقعاً به دستورات قرآن عمل کنند، بزرگ‌ترين قدرت را در جهان پيدا مي‌کنند، هميشه دست عنايت الهي روي سر آنها خواهد بود و در مسير تکامل خود، موفّق و پيروزند: «أَ وَ مَنْ کانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشي‏ بِهِ فِي النَّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها» علاوه بر اين، مسلمانان مخصوصاً ايراني‌ها، داراي استعداد و فهم و شعور و سياست فراواني هستند و با اين استعدادهاي خدادادي خود، مي‌توانند به خوبي از امکانات جهان استفاده کنند.

وي معتقد است: ما اگر مي‌خواهيم به جايي برسيم، بايد با هم متحد شويم و الاّ اوضاع بر همين منوال مي‌گذرد. دنياي استکباري خوب فهميد که جنگ نظامي عليه ايران بي‌فايده است. آنان مي‌خواستند به وسيلۀ صدّام، شش روزه تهران را فتح کنند! امّا پس از هشت سال، نتوانستند حتّي يک وجب از خاک اين کشور را تصاحب کنند. گرچه جنگ تحميلي خسارات فراواني براي کشور داشت؛ علاوه بر ويراني شهرها، جوانان بسياري به شهادت رسيدند، عدّۀ زيادي معلول و مجروح شدند، امّا ثمرۀ اتّحاد داخلي شيرين بود و حکومت نوپاي اسلامي ايران را در مقابل نه تنها عراق، بلکه همۀ دنيا حفظ کرد.

نتيجه و ثمره اختلاف در کشورهاي منطقه

آيت الله مظاهري بر اين باور است: اگر در جوامع اسلامي اتّحاد وجود داشت، هيچگاه بقيع تخريب نمي‌شد. وقتي آتاتورک کشور مسلمان ترکيه را به بي بندوباري کشاند و رضاخان با فساد اخلاقي که در کشور ايجاد کرد، روحانيّت را به عقب راند، مساجد را بست و ارعاب عجيبي ميان مردم انداخت، سعودي‌ها نيز بقيع را خراب کردند!

وي مي گويد: سعودي‌ها پس از تخريب بقيع، قصد داشتند حرم و بارگاه رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» را نيز تخريب کنند که با اعتراضات مسلمانان بالاخص ايراني‌ها روبرو شدند و دست از اين کار شنيع برداشتند. آنان به قدري کوردل شدند که يکي از مفتيان آنها که نابينا هم بود، گفت: الحمدلله من کورم و گنبد خضراء پيغمبر را نمي‌بينم! امّتي که اينگونه بازيچۀ دست دشمن شود، به آنجا مي‌رسد که آمريکا ذخاير و منابع ملّي آنان را به غارت مي‌برد و در عوض کاري با آنها ندارد. در حالي که اگر يک روز فقط به آمريکا نه بگويند، آمريکا آنان را نابود خواهد کرد. همۀ اين مصائب، از تفرقه و اختلاف امّت اسلامي ناشي مي‌شود.