بزرگنمايي:

راه نو- بدون شک جودوی ایران بر خلاف ناکامی های چند سال اخیر در بحث فرار جودوکاران و پناهندگی آن ها به کشورهای دیگر رکورد منحصر بفردی از خود به جا گذاشته است تا جایی که طی سال‌های گذشته 19 جودوکار ایران قید ادامه حضور در ایران را زده و عازم کشورهای دیگر شده‌اند. آخرین مورد چند روز پیش اتفاق افتاد، جایی که محمد رشنونژاد جودوکار جوان اندیمشکی و قهرمان جوانان آسیا و نایب قهرمان بزرگسالان آسیا به همراه تیم ملی عازم گرندپری هلند شد اما یک روز قبل از بازگشت تیم به ایران اقدام به ترک هتل کرد و به ایران نیامد!

اما به نظر می‌رسد حضور وحید سرلک و سام ستوده دو تن از پناهنده‌های جودوی ایران در کنار تیم ملی در هلند، همانند سایر مسابقات و همنشینی با مسوولان تیم ملی و جودوکاران بدون هیچ مانعی قطعا نقش مهمی در کشیده شدن جودوکاران تیم ملی به باتلاق پناهندگی در کشورهای اروپایی و پشت کردن به منافع ملی ایفا می کند.

وحید سرلک جودوکار سال های نه چندان دور تیم ملی که در رقابت های جهانی 2009 هلند با کسب عنوان پنجمی بهترین نتیجه را در میان جودوکاران ایران گرفت یکی از شاخص ترین پناهنده‌های جودوی ایران به کشور آلمان است که از  7 سال پیش به این کشور رفت و درخواست پناهندگی داد.

سرلک در جریان رقابت‌های جهانی 2005 در مرحله نیمه نهایی به قرعه حریفی از رژیم صهیونیستی خورد. در مرحله یک چهارم نهایی با دستور مسئولان فدراسیون مقابل حریف آذربایجانی باخت تا به مصاف حریف خود از رژیم صهیونیستی نرود.

سرلک زمانی که به آلمان پناهنده شد در مصاحبه با رسانه‌های خارجی بارها از سیاست‌های کلی نظام در اجازه ندادن به ورزشکاران ایران برای رویارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس انتقادات تندی را مطرح کرد تا جایی که عنوان کرد ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس را همانند ورزشکاران دیگر کشورها می‌داند و بسیار علاقه دارد تا با جودوکاران اسراییلی زیر پرچم آلمان مبارزه کند!

سرلک در مصاحبه‌های خود با رسانه‌های مغرض با اشاره به این موضوع گفته بود: "من یک سال برای مسابقات جهانی 2005 مصر زحمت کشیده بودم؛ 8 کیلو وزن کم کرده بودم. من بعد از این که همه حریفانم را بردم، قبل از فینال مسابقات خوردم به حریف اسرائیلی. سیاست کشور من می‌گوید که شما نباید با اسرائیل مسابقه دهید و دلیلش را هنوز هم هیچ کسی نمی‌داند و خود من هم نمی‌دانم که چرا من نباید با یک فرد اسرائیلی مسابقه دهم. به همین دلیل فدراسیون و دولت به من فشار آوردند که شما باید ناچار به حریف آذربایجانی ببازید تا به حریف اسرائیلی برخورد نکنید. چون اگر من به حریف اسرائیل می‌خوردم، اصلاً نمی‌گذاشتند من مسابقه دهم و اگر روی تاتامی حاضر نمی‌شدم هم فدراسیون من را محروم می‌کرد. به همین خاطر من را وادار به باخت به حریف آذربایجانی کردند و از مدال جهانی دور شدم. خب من برای این مدال یک سال زحمت کشیده بودم. از جوانی و از همه خوشی‌های زندگیم زده بودم. 8 کیلو وزن کم کرده بودم. خیلی راحت با یک سیاست غلط این را گذاشتند کنار. یعنی یک مدال جهانی را به هیچی ترجیح دادند. من اسمش را می‌گذارم هیچی، چون هیچی‌ است".
 
او ادامه داده‌ است: "اولین آرزوی من این است که با ایران مسابقه دهم. دومین آرزویم هم این است که روزی با اسراییل مسابقه دهم و بدون هیچ استرسی پایم را ‌دور از هر گونه سیاست روی تشک بگذارم".

سرلک حتی پا را فراتر هم می گذارد و ادعاهای واهی را مطرح می‌کند و ادامه می دهد: " وقتی من ورزشکار را با زور برای راهپیمایی 22 بهمن می‌برند و می‌گویند اگر نیایید از تیم ملی تو را خط می‌زنیم و از سفر جا می‌مانید، یعنی چه؟ در کجای دنیا چنین چیزی برای کدام ورزشکار است؟ این جای سوال دارد. ببینید چقدر در این چهارده سال اذیت شدم که اکنون آرزو می‌کنم پرچم آلمان را در دنیا به دست بگیرم و در سکو بایستم."

  اینکه چرا چنین فردی که بی‌محابا بارها به ارزش‌های مملکتش توهین می‌کند برای چندمین مرتبه در سفرهای اروپایی تیم ملی جودو،بدون هیچ مانعی در کنار جودوکاران تیم ملی در هلند حضور پیدا می‌کند و با جودوکاران و مسوولان تیم خوشگذرانی می‌کند نشان از بی توجهی مسوولان فدراسیون به این امر دارد.

نکته جالب در این میان اینجاست که محمدرضا رودکی سرپرست تیم ملی که به عنوان مامور حراست وزارت ورزش مسوولیت حراست از جودوکاران جوان تیم ملی را در سفر به هلند را بر عهده داشته به همراه محمد منصوری سرمربی تیم ملی در ضیافت شام در کنار وحید سرلک و سام ستوده حضور دارد و نه تنها از حضور این دو شخص در کنار ملی پوشان جلوگیری نمی‌کند بلکه خود نیز به گرمی پذیرای آنها شده است!

ستوده نیز به عنوان پزشک بارها به جودوکاران تیم ملی در مسابقات مختلف نزدیک شده است. مثلا در جریان مسابقات آسیایی ازبکستان حتی به داخل اتاق‌های جودوکاران در هتل نیز رفت و آمد داشت تا جایی که این فرد با یکی از جودوکاران شاخص تیم ملی بیش از سایرین گفت‌وگو داشت و پس از مدتی این جودوکار به فکر نقل مکان به کشور آلمان میفتد که در نهایت با صحبت‌های اطرافیان از این تصمیم منصرف می‌شود.

قطعا حضور این افراد در کنار تیم ملی نقش بسیار مهمی در تصمیم محمد رشنونژاد جوان 20 ساله و ساده دل شهرستانی در عدم بازگشت به ایران داشته است و محمدرضا رودکی به عنوان سرپرست تیم ملی و مامور حراست و محمد منصوری سرمربی تیم ملی بی توجه به مسوولیت خطیرشان نه تنها از نزدیک شدن این دو شخص به جودوکاران خودداری نکرده‌اند بلکه خود نیز به گرمی پذیرای‌شان شده‌اند!

نکته قابل تامل اینجاست که شنیده می‌شود محمد رشنو نژاد با وسیله نقلیه این دوشخص و به همراه آن ها بلافاصله راهی آلمان شده تا مقدمات پناهندگی خود را با کمک وحید سرلک و سام ستوده مهیا کند.

باید منتظر ماند و دید آیا مسوولان فدراسیون و تیم ملی و همچنین مسوولان حراست وزارت ورزش و جوانان سکوت خود را درباره بی‌مسولیتی‌های فدراسیون جودو و همراهان تیم ملی خواهند شکست یا با مسامحه همیشگی مدیران این بار نیز موضوع به فراموشی سپرده خواهد شد تا اینکه سرانجام روزی آسیب جدی‌تری از این مسیر به پیکره نظام و ورزش کشور وارد شود.