بزرگنمايي:

به گزارش خبرگزاري آريا،محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران، در يادداشتي با عنوان «راه هاي برون رفت از بحران سوريه» در روزنامه «السفير» لبنان نوشت: بحران سوريه پس از تحولات اخير و نشست اول و دوم وين، وارد مرحله جديدي شده است و براي نخستين بار نشانه هاي اميدوارکننده اي- حتي به صورت ضعيف - براي پايان دادن به يکي از بزرگ ترين فاجعه هاي بشري در دوران معاصر، در افق نمايان شده است. تشريح راههاي برون رفت از بحران سوريه در اين مقاله وزير امور خارجه کشورمان راههاي برون رفت از بحران سوريه را تشريح کرد. پايگاه اينترنتي روزنامه السفير چاپ لبنان در شماره امروز خود نوشت: تهران تاکيد کرد سياست هايش در قبال بحران سوريه از آغاز اين بحران بر سه اصل استوار بود که مهمترين آن، احترام به اراده ملت اين کشور، دخالت نکردن در امور آنان ومردود بودن بهره برداري از تروريسم به عنوان ابزاري براي رسيدن به اهداف سياسي بود. به نوشته روزنامه السفير، محمد جواد ظريف وزير خارجه ايران در مقاله اي که براي اين روزنامه تحت عنوان «راههاي برون رفت از بحران سوريه» نوشته، چندين اقدام را براي حل مسالمت آميز و مناسب پيشنهاد کرد. متن مقاله به اين شرح است: بحران سوريه در پي تحولات اخير و پس از دو نشست وين يک و دو، وارد روند جديدي شد و براي نخستين بار بارقه هاي اميد و لو به صورت ضعيف به منظور پايان دادن به يکي از بزرگترين فجايع انساني دوره معاصر، آشکار شد. با ظهور اين روند جديد، به نظر مي رسد بايد به چند نکته به عنوان چارچوبي که جمهوري اسلامي ايران از دريچه آن به بحران سوريه و راههاي برون رفت از آن مي نگرد، توجه شود: 1- سياست جمهوري اسلامي ايران در زمينه بحران سوريه از زمان آغاز آن بر سه محور استوار بوده است: نخست: احترام به مطالبات و اراده ملت ها در تعيين سرنوشت شان و مديريت و اصلاح امور توسط خودشان. دوم: غير قابل پذيرش بودن دخالت خارجي براي تحميل تمايلات بازيگران خارجي بر دولت و ملتي مستقل. سوم: مردود بودن بهره برداري واستفاده از تروريسم به عنوان ابزاري براي رسيدن به اهداف سياسي در درگيريهاي داخلي کشورها. 2- بر اساس اين اصول سه گانه، ايران هميشه معتقد بود که بحران سوريه راه حل نظامي ندارد و تنها راه برون رفت از اين وضع کنوني، راه حل سياسي توافقي مبتني بر گفتگوي سوري - سوري ميان دولت و مخالفان مخالف با تروريسم است.. در اين زمينه بايد به توهم بازيگران مبني بر موفقيت راه حل نظامي با عقد قراردادهاي بزرگ نظامي پايان داد و اين بازيگران بايد به اين درک برسند اگر درصد کمي از هزينه هاي هنگفت خريد سلاح از شرکت هاي غربي، براي توسعه اقتصادي کشورها و جوامع اسلامي صرف مي شد، به يقين يکي از ريشه هاي اصلي تروريسم و خشونت از بين مي رفت. 3- طولاني شدن بحران سوريه واوضاع درد آوري که اين کشور اکنون در آن به سر مي برد، علاوه بر شرايط نامساعد داخلي، از نتايج دخالت هاي گسترده خارجي و سياست هايي است که اساس آن خشونت، افراط گرايي و تروريسم به عنوان ابزارهايي براي تسويه حساب با دولت و ملت سوريه است. و متاسفانه برخي از کشورها همچنان معتقدند که داعش، جبهه النصره و گروههاي تکفيري تروريستي ديگر يا اشکال مختلف وجديد آن، خطري فراگير محسوب نمي شوند بلکه آنان را عاملي مي دانند که اهداف و مطالبات منطقه اي شان را به جلو سوق مي دهد. مرتبط کردن مقابله جدي و فراگير با تروريسم تکفيري به تعيين سرنوشت سياسي سوريه، نشانه و مصداق اين راهبرد خطرناک است که در سطح منطقه اي و بين المللي بکار گرفته مي شود. در حالي که گروههاي تکفيري چندين وچند بار از عملي کردن مقاصد شوم خود پرده برداشتند و نشان دادند حتي به هم پيمانان سابق و کنوني شان رحم نمي کنند، اما حاميان اين گروه تاکنون متاسفانه به اين واقعيت پي نبرده اند و بيدار نشده اند. 4- کشورهايي که فاقد ساده ترين ساختار و اصول دمکراسي مانند قانون اساسي و انتخابات آزاد هستند، به بهانه حمايت از مطالبات ملت سوريه در زمينه دستيابي به دمکراسي، به تحميل شروط غير عملي و غير قابل پذيرش براي اين ملت مبادرت مي کنند وعملا مانع دستيابي به راه حل هاي سياسي و ادامه جنگ در طول چهار سال گذشته شدند و موجبات گسترش خشونت و تروريسم در منطقه و جهان را به اميد دستيابي به پيروزي سريع نظامي فراهم آوردند ودر نتيجه زمينه تشديد بحران سوريه و تداوم آن را مهيا کردند. 5- ترسيم فرايندي براي پايان دادن به بحران سوريه، مستلزم توجه به ريشه هاي بروز و تداوم اين بحران است بر اين اساس، معتقديم حل بحران سوريه به هر شيوه اي بايد بر اصول زير استوار باشد: نخست: حل بحران سوريه فقط با اراده و نظر مردم اين کشور محقق مي شود و هيچ يک از بازيگران خارجي حق ندارند سخنگوي اين ملت باشند. چرا که مردم سوريه، مردمي آزاد و مستقل هستند و نياز به وصي و قيم ندارند و دوران قيموميت بر ملت ها به پايان رسيده است. دوم: نخستين گام براي حل بحران (سوريه)، مستلزم آتش بس فوري و پايان دادن به خونريزيها و هماهنگي کامل بين المللي براي مقابله با تروريسم و افراط گرايي است و اين امر، زمينه را براي گام هاي موازي بعدي هموار خواهد کرد. سوم: بازيگران خارجي بجاي تلاش براي دخالت و ديکته کردن مطالبات خود، ضمن مقابله غير مشروط با گروههاي تکفيري تروريستي معروف، دست کمک و ياري خود را به سوي دولت و مخالفان دراز کنند تا بتوانند روند گفتگوي سوري- سوري را آغاز کنند و گامهاي اوليه را براي توافق سياسي با هدف تحقق آشتي ملي و حرکت به سمت برون رفت از بحران کنوني از طريق مراجعه به افکار عمومي سوريه بردارند. چهارم: همه بازيگران مشارکت کننده در روند پايان دادن به اين بحران، بايد به سياست هاي بي فايده و غير موثر مبتني بر بهره برداري از تروريسم و تقسيم آن به (تروريسم) خوب و بد پايان دهند و بايد تروريسم را در همه اشکال آن، منفور و محکوم بدانند . همچنين بازيگراني که مبالغي هنگفت هزينه و از گروههاي تروريستي حمايت کرده اند و با اقدامات و سياست هاي خود، باعث شدند که منطقه وجهان به سمت بي ثبات و ناامن سوق داده شود، بايد از سياست هاي خود در اين زمينه دست بردارند. اولويت در اين زمينه، امتناع از خريد نفت داعش، جلوگيري از حواله ها ونقل و انتقال هاي مالي اين تشکيلات تروريستي و ممانعت از ورود تروريست هاي خارجي به منطقه است. 6- مقابله يکپارچه ومنسجم عليه تروريسم به موازات پيشرفت در روند گفتگو و توافق سياسي سوري - سوري، مي تواند زمينه را براي برون رفت از وضع دشوار کنوني و آغاز توقف اين تراژدي بزرگ فراهم کند. 7- مقابله موثر و بلند مدت با تروريسم که در کنار آن طبعا اقدامات نظامي و امنيتي لازم اجتناب ناپذير است، نيازمند راه حل هاي گسترده و عميق اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي است که اگر بدان توجه نشود، راه حل هاي نظامي و حتي سياسي، موقت و غير دائمي است. 8- در اين زمينه، بايد سياست اسلام هراسي و اهانت کردن به مقدسات اسلامي در غرب متوقف شود؛ مساله اي که باعث به حاشيه راندن جوامع اسلامي شده است. در عين حال بايد از تبليغ پايه هاي فرهنگي انديشه تکفيري که براي ترويج آن در جاي جاي جهان، پول هاي هنگفتي به اسم دين اسلامي صرف مي شود، ممانعت به عمل آيد. 9- در کوتاه مدت و تا زمان دستيابي به راه حل سياسي،برطرف کردن نيازهاي فوري پناهندگان خارج از سوريه و آورگان داخلي ضرروتي اجتناب ناپذير است. وزير خارجه جمهوري اسلامي ايران