بزرگنمايي:

راه نو- نشريه آمريکايي هيل در گزارشي با اشاره به لزوم مد نظر قرار دادن تغيير حکومت در ايران به بررسي بحران اخير ميان کشورهاي عربي و قطر پرداخت و نوشت آمريکا بايد حضور خود را در منطقه تقويت کند.
 در اين گزارش به قلم ادوارد لينچ با عنوان «نبايد قطر را در کنار ايران تنها بگذاريم»، آمده است: چندين کشور عربي که با يکديگر همسايه هستند، به تلافي حمايت قطر -که در حاشيه خليج (فارس) واقع شده است- از گروه هاي تروريستي همانند اخوان المسلمين، روابط ديپلماتيک خود را با اين کشور قطع کردند. از نظر بسياري از آمريکايي ها، هر گونه همکاري با تروريست ها اقدامي غير اخلاقي و خطرناک محسوب مي شود. از اين رو، بسياري از آمريکايي ها ممکن است از اقدامات عربستان سعودي و ديگر کشورها در طرد کردن اين کشور غني از نفت، حمايت کنند. اما چنين اقدام عجولانه اي براي قضاوت، سبب ناديده گرفته شدن واقعيت هاي راهبردي پيش روي قطر مي شود. اين موضوع همچنين سبب مي شود که اين تصميمات آمريکا موجب حتي دشوارتر شدن اين محاسبات راهبردي شود.
قطر که دو ميليون و دويست هزار نفر جمعيت دارد و وسعت آن به اندازه ايالت کنتيکت آمريکاست و يک نيروي نظامي کوچک در اختيار دارد، در فاصله حدود صد مايلي ايران -دشمن کشورهاي توليد کننده نفت در سراسر منطقه و يک قدرت هسته اي نوپا- واقع شده است. (بر اساس مقايسه مي توان گفت ايران جمعيتي معادل هشتاد و سه ميليون نفر دارد و وسعت آن به اندازه آلاسکاست و يکي از قدرتمندترين ارتش هاي جهان را داراست.) از نظر جغرافيايي بايد گفت قطر شايد آسيب پذيرترين کشور در ميان همه کشورهاي عربي منطقه خليج (فارس) محسوب مي شود .
 طي يک دهه گذشته، مقامات قطري شاهد اين موضوع بودند که دولت اوباما از عراق دست کشيد، و سبب ظهور گروه داعش شد و سپس، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را با ايران امضا کرد که سبب برداشته شدن بيشتر موانع سست موجود بر سر راه ايران براي دست يابي به تسليحات هسته اي شد. قطر همانند همه کشورهاي منطقه، همچنين شاهد اين موضوع بود که آمريکا ميلياردها دلار را بدون محدوديت در اختيار ايران قرار داد و همچنين شاهد است که ايران با مصونيت در حال نقض برجام است.
من طي سفر تحقيقاتي خود به عمان درست پس از امضاي برجام دريافتم که ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريکا در حال انتقال روند سوخت گيري مجدد و انبارهاي تهيه و تدارک مجدد از امارات عربي متحده به عمان است تا از لزوم ورود کشتي هاي نيروي دريايي آمريکا به خليج (فارس) کاسته شود. مسائل اقتصادي دليل اين امر عنوان شد، اما از نظر قطر، اقدام آمريکا به معناي وجود کشتي هاي کمتر آمريکايي در خليج (فارس) است. از اين حيث، اين موضوع به مثابه نخستين گام در دست کشيدن از خليج (فارس) قلمداد مي شود. در حالي که اين موضوع درست است که آمريکا در پايگاه هوايي العديد حضور دارد،‌اما اين موضوع نيز صحيح است که انزواي قطر سبب گران تر شدن روند تهيه و تدارک مجدد و حمايت از اين پايگاه مي شود. انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئيس جمهور آمريکا نيز هيچ گونه تضميني را در اين باره ارائه نمي کند.
يکي از اهداف اصلي موجود در دستورالعمل رئيس جمهور ترامپ کاهش هر چه بيشتر تعهدات آمريکا در خارج از مرزهاي آمريکاست. در حالي که رئيس جمهور آمريکا درباره تداوم روند مفيد بودن ناتو، ابراز ترديد مي کند، ترتيبات مرتبط با دفاع دو جانبه با کشورهاي خليج (فارس) نيز به صورت خاص آسيب پذير به نظر مي رسد. ناکامي دولت کنوني در محکوم کردن برجام -آنگونه که وعده داده شده بود- و سايه خطر بر سراسر منطقه ناآرام خليج (فارس) همچنان در حال تشديد شدن است. به طور خلاصه بايد گفت مقامات قطري مطمئنا بر اين باورند که آنها با گزينه هاي کمي مواجهند و اين که بايد شرايط خود را تقويت کنند (اقدامات احتياطي را انجام دهند و جلوي مشکلات را بگيرند) و تلاش کنند اين گونه به نظر برسد که آنها تا جاي ممکن با مقامات ايراني همکاري کنند.
مقامات عماني مشتاقانه سياست خارجي خود را با اين جمله توصيف مي کنند که «دشمن هيچ کشوري نيستند اما با همه کشورها دوست هستند.» آنها مي گويند به صورت فزاينده اي قادر به دفاع از خود در مقابل يک حمله جدي نيستند و همچنين نمي توانند براي کمک گرفتن روي هيچ کشوري حساب کنند. قطر در مقايسه با عمان به مراتب بي حفاظ تر است. قطر کشوري کوچک تر است و جمعيت کمتري دارد اما از ثروت نفتي به مراتب بيشتري برخوردار است و در سمت نامطلوب تنگه هرمز قرار دارد. قطر معتقد است در چنين شرايطي، سازش با رژيم ايران از طريق کمک به نيروهاي دست نشانده آن يک راهبرد تند اما در عين حال لازم محسوب مي شود که احتمالا براي متقاعد کردن روحانيون در اين باره طراحي شده است که ديگر کشورهاي خليج (فارس) اهداف بهتري هستند. با توجه به ماهيت اجتناب ناپذير آسيب پذيري قطر، بعيد به نظر مي رسد انزواي ديپلماتيک سبب تغيير سياست قطري ها شود. اما احياي مجدد حضور آمريکا در منطقه سبب تغيير اوضاع خواهد شد و به قطر اجازه خواهد داد حمايت خود را از گروه هاي تروريستي قطع کند.
دونالد ترامپ طي سفر خود به عربستان سعودي، زمينه را براي احياي حضور آمريکا از طريق تأکيد بر تشکيل ائتلاف ضد ايران که هم شامل سعودي ها و هم اسرائيلي ها مي شود، فراهم کرد. دولت او بايد سفرهاي منظمي را براي مقامات بلندپايه آمريکايي به منطقه برنامه ريزي کند و به صورت واضح تعهد خود را در قبال پايگاه العديد اعلام کند و بر سر توافق نامه هاي دفاعي دوجانبه با همه کشورهاي منطقه که احساس مي کنند از سوي ايران تهديد مي شوند، مذاکره کند. حتي بدون نقض آشکار برجام، تقويت حضور آمريکا در منطقه خليج (فارس)، سبب خواهد شد جهان به اين نتيجه برسد که هيچ کشوري مجبور نيست خودش به تنهايي با ايران رو در رو شود. با توجه به نوسانات موجود در منافع آمريکا، حتي در راهبردي ترين بخش هاي جهان، دادن اطمينان به کشورهايي همانند قطر کار آساني نخواهد بود. رئيس جمهور ترامپ بايد اعلام کند که آمريکا همچنان يک شريک هوشيار براي کشورهاي خليج (فارس) باقي خواهد ماند تا آن که تغيير رژيم در ايران باعث شود ديگر وجود يک چنين هوشياري ضروري نباشد.