بزرگنمايي:

راه ترقی- حجت الاسلام محمد صادقی به مناسبت سالروز میلاد حضرت زهرا (س) در گفت وگو با خبرنگار معارف با اشاره به برخی روایات از فاطمه زهرا (س) به عنوان الگویی برای همه زنان و مردان یاد کرد و گفت: زندگی دختر رسول خدا (ص) از جهات مختلف در ارتباط با مادر و فرزند، همسر، همسایه، دوستان و آشنایان قابل بررسی است که یکی از ابعاد، به عنوان همسر امیرمومنان علی (ع) است؛ شخصیتی که در دوران حیات فاطمه زهرا (س) پیامبر اکرم (ص) از جانب خدا لقب امیرمومنان را به علی دادند. مقام و منزلت و جانشینی پیامبر برای حضرت امیر (ع) نکات بسیاری را برای ما آشکار می کند. مثلا در طول دورانی که علی (ع) در زمان حیات رسول اکرم (ع) جایگاه هایی داشت، هیچگاه خطبه ای نخواند و سخنرانی نکرد و خود را فقط یک سرباز در محضر پیامبر (ص) می دانست.

صادقی ادامه داد: همین رفتار را در وجود حضرت زهرا (س) در محضر امیرمومنان (ع) می بینیم. یعنی دختر رسول خدا (ص) به عنوان همسر یک امیر و همسر یک فرمانده عالی رتبه همواره با علی (ع) همراهی داشت و از آن حضرت پیروی می کرد. با این حال در روایات آمده است که علی (ع) فرمود زمانی خانواده ام گرسنه بودند؛ در حالی که آن حضرت فرمانده بود ولی غذایی در خانه حضرت پیدا نمی شد و امیرمومنان همچون فقیرترین افراد در جامعه زندگی می کرد. امیرمومنان مبلغی را از یک یهودی قرض گرفت تا غذایی تهیه کند که در راه فقیری را دید و غذا را به فقیر داده و دست خالی به منزل برگشت.

وی افزود: در چنین موقعیتی طبیعی است که همسر انسان اعتراض کند که با همه چیز ساختم ولی فرزندان استحقاق بیشتری برای این غذا داشتند در حالی که فاطمه زهرا زمانی که متوجه می شود علی آن غذا را صدقه داده نه تنها ترش رویی و نکوهش نمی کند بلکه استقبال کرده و با تحمل گرسنگی، خود را در سهم آن ایثار شریک می کند و مشتاقانه این حرکت همسرش را می پذیرد و آن را تایید می کند و اگر دل علی (ع) از چنین همسری گرم نبود، شاید نمی توانست این ایثار را انجام دهد. به عبارت دیگر چون امیرمومنان (ع)، فاطمه (س) را در خانه داشت، توانست آن عبودیت را ظهور دهد.

این کارشناس مذهبی با اشاره به اخلاق همسران تعدادی از مسئولان گفت: در این وضعیت فاطمه زهرا (س) با همسرش مدارا و گرسنگی را تحمل می کند ولی گاهی می بینیم همسر بعضی از مسئولان به دنبال زیاده خواهی و تفرج طلبی هستند به گونه ای که همسران خود را وادار می کنند تا با استفاده از بیت المال به دنبال تنوع طلبی باشند.

وی با اشاره به روایتی گفت: وقتی پیامبر (ص) در اولین روز زندگی مشترک امیرمومنان و دخترش از علی (ع) پرسید که فاطمه را چگونه یافتی، امیرمومنان فرمود بهترین یار من است برای این که به بندگی خدا بپردازم. همسر علی (ع) نه فقط به عنوان یک بانوی خانه دار که به عنوان حامی ولایت در زمانی که می بیند امر غدیر بر زمین مانده و همسرش به عنوان مولا نیازمند کمک است، در حضور مهاجر و انصار دو خطبه سراسر قرآنی و علمی می خواند و حقیقت را به صورت شفاف بیان می کند و در متن جامعه بصیرت افزایی می کند.

صادقی گفت: خطبه های حضرت زهرا (س) فقط احساس و عواطف مردم را بر نمی انگیزاند بلکه استدلال های دینی و عقلی و قرآنی را تبیین می کند و این کار فاطمه زهرا مصداقی از «نعم العون» بهترین یاور برای علی است. حضرت زهرا با خطبه ای که خواند برای احقاق حق علی بن ابیطالب اقدام نکرد بلکه برای حق امیرمومنان گام برداشت و سند ارائه داد تا مومنین پشتوانه علمی و بصیرتی داشته باشند. بر همین اساس زنی که همسرش مسئول است، باید به جایگاه همسرش نگاه کند و جایگاه ولایی همسر را با اسناد محکم تقویت کند. یعنی در ابتدا در دل خودش بعد در دل همسرش و سپس برای مردم این جایگاه را ایجاد کند.

وی تاکید کرد: بخشی از این تقویت جایگاه با ساده زیستی محقق می شود؛ همانگونه که علی (ع) در هنگام شروع زندگی با فقر روبرو بود ولی فاطمه (س) این وضعیت را با خود همراه می کند. یعنی نه تنها ناله نمی کند و مرد خود را به استفاده بیش از حد از بیت المال نمی خواند، بلکه کاری می کند که همسرش در جامعه سربلند باشد.

زیست طاغوتی در حکومت ولایی شایسته نیست

این کارشناس تربیتی افزود: حضرت زهرا (س) در جایی که نیاز به حضور است، همچون سایر مجاهدان با همه وجود، جان خود را نثار می کند ولی گاهی می بینیم که همسر و فرزند مسئولی هنگام دندان درد برای مداوا به خارج از کشور سفر می کند که به طور یقین می توان گفت این همسر شایسته ولایی نیست بلکه همسر طاغوتی است؛ هرچند در ظاهر در حکومت ولایی زیست می کند و مهر و امضای ولایت پای حکم همسرش خورده ولی زیست طاغوتی دارد. همسری که خانه، خودرو و غذاهای آنچنانی دارد، نمی تواند روز قیامت در مقابل حضرت زهرا سر بلند کند.

وی افزود: این روش زندگی را نمی توانیم به عنوان سبک زندگی زهرا (س) معرفی کنیم. چون آن حضرت در اوج فقر با پایین ترین سطح اجتماع همزیستی کردند؛ هر چند می توانستند متنعم باشد. مثلا فدک در زمان پیامبر (ص) به زهرا داده شد و صدها غلام از آن باغ، میوه می بردند. اگر فاطمه زهرا می خواست تجملی زندگی کند، می توانست با فدک بهترین زندگی را برای خود فراهم کند ولی آنچه از متاع دنیا به زهرا رسید، در راه خدا هزینه کرد و هیچ چیز را برای خود نبرد مگر حداقلی از وسایل زندگی که در هر زندگی معمولی آن زمان وجود داشت.

صادقی از همسر حبیب بن مظاهر و همسر زهیر بن قین به عنوان شاگردان مکتب زهرا یاد کرد و گفت: وقتی که همسر حبیب بن مظاهر از بسته بودن دروازه های کوفه به همسرش خبر داد و گفت و امکان پیوستن به امام حسین (ع) نیست به همسرش گفت که یک روسری بردارد و در گوشه خانه بنشیند که حبیب از احتمال شهادت خود در این راه به همسرش گفت و این زن پاسخ داد که اگر در خانه هم بمانی، روزی خواهی مرد. این رشادت یک زن و بزرگ منشی و نگاه ابدی داشتن به عالم است. آنگاه حبیب لبخندی زد و به همسرش گفت می خواستم با تو شوخی کنم. چون امشب با مسلم به عوسجه و به امام حسین می پیوندیم.

وی افزود: زهیر بن قین نیز در ماجرای کربلا نقش چشمگیری داشت. زهیر همان کسی است که در شب عاشورا به سید الشهدا گفت ما تو را رها نمی کنیم و اگر 70 بار ما را بکشند دست از تو برنمی داریم. زهیر همان کسی است که وقتی پیک امام حسین به او رسید، گفت نمی خواستم با حسین روبرو شوم ولی همسرش عشق حسین را در وجود او مشتعل کرد به گونه ای که با عشق امام حسین (ع) به ابدیت بپیوندد.