بزرگنمايي:

راه ترقی - دیجیاتو /بادبان‌ خورشیدی کامپوزیتی پیشرفته ناسا یک ساختار جدید برای استفاده از نور خورشید در جهت تأمین نیروی پیشرانش فضاپیماهاست.
ناسا درحال توسعه یکی از جدیدترین شاهکارهای حوزه فناوری فضایی به نام «سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیتی پیشرفته» (Advanced Composite Solar Sail System) یا به‌اختصار «ACS3» است که در پروژه‌های جدید این سازمان مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در این مقاله با ACS3 بیشتر آشنا می‌شویم.
بادبان خورشیدی چیست؟
برای آشنایی با فناوری ACS3، ابتدا لازم است بدانیم بادبان خورشیدی چیست. به بیان ساده، بادبان خورشیدی ابزاری است که نور خورشید را به نوعی نیروی رانشی تبدیل می‌کند تا نیاز ما به پیشران موشک را از بین ببرد.
می‌دانیم نور خورشید از ذراتی به نام فوتون تشکیل شده است که «مومنتوم» یا «اندازه حرکت» دارد. مومنتوم به بیان ساده، نوعی انرژی (نیرو) است که فیزیکدانان با کمک روابط ریاضیاتی خاصی قادر به محاسبه‌ آن هستند. هنگامی که فوتون به بادبان‌های یک سیستم بادبان خورشیدی برخورد می‌کند، می‌تواند مومنتوم خود را به‌صورت فشاری ناچیز به آن منتقل کند.
ین فشار جزئی، اما پیوسته‌ است و در طول زمان می‌تواند نیروی رانش چشمگیری ایجاد کند که نقش پیشرانش فضاپیما را برای ما ایفا خواهد کرد. رایگان بودن منبع تابشی همچون خورشید این مزیت را برای بادبان‌های خورشیدی به‌همراه دارد که آن‌ها را قابل دسترس‌تر و منحصربه‌فردتر از سیستم‌های پیچیده پیشرانش می‌کند. به عقیده دانشمندان، بادبان‌های خورشیدی احتمالاً بهترین گزینه ما برای سفرهای بین‌ستاره‌ای در فضا هستند.
مأموریت‌های فضایی مانند فضاپیمای «لایت‌سیل 2» نشان داده‌اند که فضاپیماهای کوچک می‌توانند از بادبان‌های خورشیدی برای تغییر مدار خود و تأمین انرژی مطالعات فضایی استفاده کنند.
فناوری ACS3 چیست؟
سامانه بادبان خورشیدی کامپوزیتی پیشرفته ناسا – یا ACS3 – نیز یک بادبان خورشیدی است که با مواد و ساختاری جدید در مدار زمین قرار خواهد گرفت تا کارایی آن آزمایش شود.
ACS3 قرار است در تاریخ 4 اردیبهشت‌ماه 1403 با موشک الکترون به فضا پرتاب شود و در مدار زمین قرار بگیرد.
مأموریت‌هایی با محوریت بادبان خورشیدی در آینده به بادبان‌های بزرگ‌تر و مواد سبک‌تر برای به حداکثر رساندن عملکردشان نیاز دارند. پس به همیت دلیل ACS3 برای آزمایش به فضا می‌رود.