بزرگنمايي:

راه ترقی - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌‌‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌‌‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران 40 سال است که با تحریم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های غرب زندگی می‌‌‌کند اما هرگز سرعت تحریم‌‌‌ شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌‌‌داند، چین می‌‌‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌‌‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌‌‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌‌‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌‌‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌‌‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌‌‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌‌‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌‌‌کند. به حدی که طبق داده‌‌‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌‌‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌‌‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌‌‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌‌‌هاست که زنجیره‌‌‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌‌‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌‌‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌‌‌ها ایده‌‌‌آل بوده‌‌‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌‌‌ها را عملاً غیرممکن می‌‌‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از 7500 کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.