بزرگنمايي:

راه ترقی - جهان /متن پیش رو در جهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
سئوال اصلی اینجاست که چه کسانی در ماجرای واردات اتوبوس و تاکسی های برقی در کشور متضرر شده و نمی خواهند مردم از مواهب استفاده از حمل و نقل پاک بهره مند شوند؟
حمل و نقل شهری از جمله ملزومات کلانشهرهایی مانند تهران است. شهری که میلیون ها انسان به جهت رسیدگی به امور شغلی و زندگی و همچنین بهداشت و درمان و ... به آن مراجعه می کنند و روزانه از چندین میلیون نفر پر و خالی می‌شود.حالا همین شهر که نیاز به سیستم حمل و نقل چابک و همچنین پاک دارد بعد از مدت‌ها قرار است صاحب ناوگان حمل و نقل شهری برقی از جمله اتوبوس و تاکسی شود.
به نظر می‌رسد پیش از پرداختن به اصل ماجرا باید به اصطلاح فیلم سازان یک فلاش بکی به عقب بزنیم و گذشته را مرور کنیم که چه اتفاقی در حوزه حمل و نقل شهری و آلودگی شهر تهران رخ داده است. در زمان شهردار قبلی یعنی «پیروز حناچی» موضوع حمل و نقل شهری معطوف به طرح هایی چون «بی دود» و «سه شنبه‌های پاک» بود. یعنی به جای کار عملی بیشتر فرهنگسازی مد نظر شهردار تهران بود. 
این درحالی است که اتوبوس های شهری اغلب کهنه شده اند و خود آلاینده هستند و اگر حمل و نقل عمومی ترویج می شد نیز نه تنها کشش و توان حمل و نقل بسیاری از مسافران را نداشت که همین امروز هم به صورت کنسرو شده و فشرده به سر کار خود می روند، بلکه با توجه به فرسودگی ناوگان حمل و نقل شهری این فرهنگ سازی چندان کارگشا نبود. تا جایی که اصلاح طلبانی که قبلا سابقه مدیریت شهری تهران را در کارنامه کاری خود داشتند نیز به این موارد خرده می گرفتند که این طرح ها حتی یک درصد از مشکل حمل و نقل شهری پایتخت را نیز حل نمی کند!
این طرح ها از سوی «محسن هاشمی» رئیس وقت شورای شهر تهران مورد انتقاد قرار گرفت که دوچرخه سواری یک هزارم از مشکل حمل و نقل شهری ما را برطرف نمی‌کند.
این انتقاد را «غلامحسین کرباسچی» دبیر کل حزب کارگزاران و شهردار دوره اصلاحات نیز مطرح می‌کرد. وی نیز بیان می کرد که «ای کاش آقای حناچی بجای دوچرخه صبح زود بدون ترافیک با ماشین می‌رفت در دفتر کارش و پیگیری و تلاش می‌کرد که زودتر صدها واگن معطل مانده مترو به خطوط مترو ملحق شوند که صدها هزار مسافر مترو راحت‌تر و سریع‌تر برسند و دها هزار اتومبیل کمتر بیرون بیایند.»
حالا شهرداری تهران به جای معطل گذاشتن مردم با طرح های بدون فایده علاوه بر قراردادهای مختلف برای واردات و ساخت واگن‌های مترو و افزایش و گسترش ایستگاه‌های آن، طرح واردات اتوبوس و تاکسی برقی را کلید زده که با یک شرکت چینی قراردادی در این بخش منعقد شده است.
همین موضوع از سوی برخی از عواملی که به اصطلاح در حوزه روشنگری فعالیت می‌کنند و وابسته جناحی به اصلاح طلبان هستند نیز تحمل نشده و با انتشار بخشی از قرارداد به زعم خود اشکالات و ان قلت‌هایی به آن وارد کرده اند. اما نگاهی به همین ایرادات نشان می دهد که تمامی ادعاهای آنان به دو موضوع منحصر می شود که چرا در این قرارداد تشریفات اداری را رعایت نکردید و از سوی دیگر چرا یک شرکت که کار ویژه آن ساختمان سازی و راه سازی است برای واردات خودروهای برقی قرارداد بسته شده است.
این در شرایطی است که قطعا موارد اداری ملزوم انجام شده و اینکه به سرعت کار در حال انجام است و اسیر هزارتوی اداری نشده که نه تنها اشکال این قرارداد نیست بلکه حسن آن هم هست که مردم از این جهت زودتر می توانند از مواهب استفاده از ناوگان حمل و نقل جدید و به روز استفاده کنند. چه اینکه عوامل اصلی دخیل در این قرارداد نیز توضیح دادند که این امر با توجه به نوسانات قیمت ارز می تواند از هزینه پیش بینی شده برای اجرای این قرارداد بکاهد و حداقل از بار اضافی جلوگیری کند.
نکته دوم این است که قرارداد با یک شرکت چینی بسته شده که زیرمجموعه آن همانطور که در قرارداد و توضیحاتی که در سایت معرفی این شرکت وجود دارد حاکی از آن است که شرکت مذکور دارای 11 شرکت زیرمجموعه و 6 شرکت تابعه آن به صورت هلدینگی است که نه خود این شرکت بلکه یکی از زیرمجموعه های آن با شهرداری تهران قرارداد بسته است که موضوعات کار این شرکت‌های متنوع است. 
جالبتر اینکه علیرضا نادعلی سخنگوی شورای شهر تهران نیز از سنگ اندازی مافیای خودرو در مسیر واردات خودروهای برقی نیز خبر داده است.
با این اوصاف کسانی که نسبت به عدم بی تحرکی و فرسوده سازی ناوگان حمل و نقل شهری تهران در مدیریت قبلی انتقادی نمی کردند و حالا که قرار است مردم سود و فایده یک کار عملیاتی را ببینند وارد گود شده و به شبهه پراکنی در خصوص آن می پردازند. جالب است که این شبهات نیز بیشتر از اینکه مایه حقیقی داشته باشد برای موج سازی رسانه‌ای علیه شهرداری تهران بکار گرفته شده است و مانند شبهه سازی های گذشته به نام افشاگری و سوت زنی تنها نقش فضله موش در دیگ را ایفا می‌کنند و به جای اینکه موضوع واقعی را مطرح کنند اقدام به خبرسازی‌های جنجالی می کنند و برای هیچ هیاهو می‌سازند.
با این حال نگاهی به این قراداد که اتفاقا متن آن از سوی همین افراد منتشر شده به خوبی نشان می‌دهد که موضوعات کاملا شفاف است و شرکتی که قرار است این کار را انجام دهد نیز مشخص است و به نظر می رسد بعد از واردات اتوبوس و تاکسی های برقی و استفاده مردم از این موارد همه این غبارها کنار خواهد رفت و شهروندانی که از این وسایل استفاده خواهند کرد قطعا درباره این جنجال سازی‌ها به درستی قضاوت خواهند کرد.