چاپ

راه ترقی - آخرین خبر / امام علی (ع) در خطبه‌ای می‌فرماید: سوگند به خدا برادرم عقیل را دیدم که در فقر و تهیدستی دست و پا می‌زد تا آنجا که از من خواست از گندمی که از حقوق شما است به او ببخشم، او گمان کرد که من دینم را می‌فروشم و از خواسته او اطاعت می‌کنم. در این موقع آهنی را داغ کردم و آن را به بدن عقیل نزدیک نمودم تا از آن درسی بگیرد، او پس از آن که حرارت آتش را احساس کرد، ناله‌ای کشید، به او گفتم آیا از آتشی که انسان برای خود، آن را گداخته است ناله می‌کنی، ولی مرا به سوی آتشی می‌کشانی که خداوند جبّار، آن را از خشم خود افروخته است، آیا تو از آزاری که مدتش کوتاه است ناله می‌کنی و من از آتش افروخته و جاودانه دوزخ ناله نکنم؟